کدام مورد در خصوص عقد ضمان صحیح است..۱⃣ورشکسته نمی‌تواند ضامن دیگری شود...۲⃣موضوع ضمان اصطلاحی، می‌تواند مال کلی یا اعیان باشد...۳

کدام مورد در خصوص عقد ضمان صحیح است

1⃣ورشکسته نمی تواند ضامن دیگری شود.

2⃣موضوع ضَمان اصطلاحی، می تواند مال کلی یا اعیان باشد .

3⃣ملاک رجوع ضامن به مضمون عنه ، تحصیل برائت است نه تحمل غرامت .

4⃣در ضمانت از ضامن به قید تضامن با ابراء نخستین ضامن، ذمه مضمون عنه همچنان باقی می ماند.

🔵گزینه 4⃣پاسخ صحیح است ، ورشکسته اهلیت ضامن شدن را دارد ولی تاپایان مدت تصفیه و ختم عملیات ورشکستگی،نمی تواند دین را بپردازد.( یادداشت 3 ماده 616 ) بنابراین گزینه 1 غلط است . موضوع ضَمان اصطلاحی، بعنوان عقد ضمان فقط می تواند مال کلی قابل ایفاء بوسیله دیگری باشد مانند دینی که وجه نقد است نه عین معین . قانون مدنی در ماده 638 ضمان از اعیان مغصوبه را صحیح دانسته است ولی عقد ضمان به معنی اصط حی نیست بلکه نوعی « تعهد به فعل ثالث » است (یادداشت 3 ماده 164 ) بنابراین گزینه 2 هم نادرست است . بعنوان اصل کلی پذیرفته شده در ماده 803 ق.م ملاک رجوع ضامن به مضمون عنه خود ، پرداخت دین یا تحمل غرامت است ولی استثنائا اگر بدهکار(مضمون عنه) ملتزم شده تا در مدت معینی مثل 2 ماه برائت ذمه ضامن را به نحوی حاصل کند و این برائت در مدت مقرر حاصل نشود ضامن پس از انقضای مدت، حق رجوع به مضمون عنه را دارد. مثلا ً بدهکار به ضامن بگوید تو فقط از من ضمانت کن من قول می دهم خودم تا دو ماه دین را بپردازم و تو را نیز بری کنم یا تا 2 ماه رضایت طلبکار را بگیرم . اگر دو ماه بگذر و خود مضمون عنه دین را ندهد با وجود این که ضامن دین را نپرداخته است می تواند به مضمون عنه رجوع کند . پس خلاصه بعنوان اصل کلی ملاک رجوع ضامن به بدهکار « پرداخت » است نه تحصیل برائت . (یادداشت 1 ماده 813 )
🆔 @lawgram