📍محاوره خارمیدس افلاطون📍. 📍تحلیل بخش دوم؛ تعریف دوم📍

📍محاوره خارمیدس افلاطون📍
📍تحلیل بخش دوم؛ تعریف دوم📍

💎 پس از اثبات نادرستی تعریف اول در باب خویشتن داری، خارمیدس تعریف دیگری را در این مورد عرضه می کند؛ او می گوید:«خویشتن داری این است که انسان هر عملی را آهسته و با متانت انجام دهد».

💎 تحلیل: سقراط از یک وجه این تعریف را می پذیرد، یعنی شاید درست به نظر برسد که به عقیده مردمان خویشتن داری همان متانت است. اما این تعریف باید با دقت بیشتری بررسی شود. در این نقطه سقراط مقدمه ای را طرح می کند که به نظر می رسد در هر جایی که نیاز به آن دارد به صراحت همین نکته را برجسته می کند. او می گوید آیا «خویشتن داری خوب و زیبا است؟» خارمیدس و سقراط که پاسخشان به این پرسش مثبت است به نظر من از اصل سقراطی عدول می کنند. سقراط در جای جای محاورات، عقیده اش این است که تا پیش از شناسایی یک چیز نمی توان گفت که آن چیست؟ اکنون می توان پرسش نمود که سقراط پیش از شناسایی خویشتن داری بر چه مبنایی آن را خوب و زیبا می داند؟ او همواره در طرح و چینش مقدمات خود از «خوبی» و «زیبایی» استفاده می کند تا از مجرای القای «بار ارزشی مثبت کلمات» نتیجه مورد نظر خود را اتخاذ کند.

💠 باری در برابر این تعریف، سقراط به مثال هایی عینی تمسک می کند تا با استناد به آنها نادرستی تعریف دوم خارمیدس را در باب خویشتن داری برجسته کرده باشد. آموزگاری در نظر بگیریم که کلمات و حروف را تند می نویسد و هم چنین در نظر بگیریم که در جنگ، سربازان با متانت و آهستگی کار خود را انجام می دهند؛ بدیهی است که در باب امور جسمی و حتی روحی، چالاکی و تندی خوب است. در حالی که تعریف خارمیدس می گوید خویشتن داری متانت و آهستگی است. از این روی این تعریف هم رد می شود و مشخص می شود که خویشتن داری متانت و آهستگی نیست و خارمیدس مجبور است تعریف دیگری را ارائه کند...

💎 بامهر؛ دوره آثار(محاوره خارمیدس؛ موضوع: خویشتن داری)/تحلیل و تلخیص بهروز زواریان.

@MinervaEule1776

https://t.me/denkenfurdenken