🔶 «حکومت قانون، تنها با قطع عضو فاسد ممکن می‌شود»... ✍ بردیا بزرگمهر

🔶 «حکومت قانون، تنها با قطع عضو فاسد ممکن می‌شود».

✍ بردیا بزرگمهر

🔶 «در جایی که فساد بیداد می‌کند، تنها راه نجات یک (مدینه) قطع عضو فاسد است. اما اگر (قانون) مصوب، در جایی این قدرت را نداشته باشد که شریان فساد را قطع کند نتیجه‌ای جز هرج و مرج و بیداد و ستم نمی‌تواند به همراه داشته باشد».

🔶 شاید برای اذهان امروزی، پذیرفتنی نباشد که چرا سقراط علی‌رغم پیشنهاد برای فرار‌، هرگز آن را نپذیرفته بود؟! بدون این‌که بخواهیم وارد پیچیدگی‌های استدلال سقراط در محاوره کریتون شویم، می‌توانیم استدلال کنیم که سقراط معتقد بود که اگر «کسی در حد توان خود» در جهت نابودی « #قانون » قدم بگذارد، چگونه می‌توان به بقای «مدینه» امید بست، در حالی‌که احکام مصوب حتی این قدرت را ندارند که عامل بازدارندگی در بطن آن‌ها نهفته باشد؟

🔶 به نظر می‌رسد که تنها راه ممکن جهت «تجدید صورت» برای «تأسیس‌مجدد» یک مدینه متعادل، در جایی که قانون فرودست اراده فردی قرار می‌گیرد، تنها، قطع عضو فاسد است که می‌تواند چاره پیش‌گیری از هرج و مرج باشد. به این ترتیب، شاید بهتر است که گفته شود، تنها «امر قانون» است که فراتر از هر اراده‌ای قرار می‌گیرد و هیچ‌کس در صورت خطا از حکم آن در امان نیست، به نحوی که بر «اعلی و ادنی و وضیع و شریف» خطاکار به یک صورت اعمال می‌شود.

🔶 هرچند من _به دلایلی که در این‌جا نمی‌توان به آن پرداخت_ در تعمیم این حکم به ساحت «قدرت‌سیاسی» تردید دارم، اما دست‌کم می‌توانم استدلال کنم که شاید با این مبانی هر فرد می‌تواند از خود پرسش کند که «اگر من به عنوان یک فرد، قانون را لگدمال کنم چه اتفاقی رخ می‌دهد؟«گاتری، د.کی.سی، ۱۶۸ به بعد».

@MinervaEule1776

https://t.me/denkenfurdenken