🔆 منابع تاریخ اندیشه سیاسی جدید در اروپا.. ✍ جوادطباطبایی

🔆 منابع تاریخ اندیشه سیاسی جدید در اروپا

✍ جوادطباطبایی

🔶 ...چنانکه گفتم هنوز بسیاری از نوشته‌های پراهمیت این دوره به چاپ انتقادی ومنقح نرسیده است و شمار بسیاری از آن‌ها به صورت نسخه‌های انگشت‌شمار از نخستین چاپی که در زمان نویسندگان این رساله ‌ها در سده‌های شانزدهم و هفدهم صورت گرفته در کتاب‌خانه‌های معتبر نگهداری می‌شود.

🔶 متن‌های مورد ارجاع من، همان نسخه‌هایی هستند که در سده‌های شانزدهم و هفدهم انتشار پیدا کرده‌اند و در کتاب‌خانه‌های معتبر اروپایی و آمریکایی نگه‌داری می‌شوند.

🔶 یادداشت‌های من، به تفاریق، از نسخه‌های کتاب‌خانه‌های دانشکده حقوق «دانشگاه‌پاریس»، «سوربن در همان شهر»، «ملی پاریس»، «ملی برلین»، «دانشگاه آزاد و الکساندر هومبولت همان شهر»، «دانشگاه هاروارد در ایالات متحده»، «دانشگاه فلورانس» و «پیزا» در ایتالیا، و نیز از نسخه‌هایی فراهم آمده است که بخش امانت میان کتابخانه‌ای دانشگاه «سیراکیوز» در ایالت نیویورک در اختیار من قرار داده بودند.

📚 تاریخ اندیشه سیاسی جدید در اروپا/ جلد یکم از نوزایش تا انقلاب فرانسه / جدال قدیم و جدید در الهیات و سیاسات(صفحه: ۵۴).

≠≠≠≠≠≠≠≠≠≠≠≠≠≠≠≠≠≠≠≠≠≠≠≠≠
🔶 بسیار جالب توجه است که جواد طباطبایی در پایان این درآمد می‌نویسد:«این دفتر را هنوز گامی مهم در راه بیان سیر اندیشه سیاسی جدید نمی‌دانم و ‌هدف من از انتشار این دفترها از محدوده فراهم آوردن زمینه‌ای برای بحثی که روزی باید آغاز شود فراتر نمی‌رود».(همان، ۹۶).

🔶 این دفترها با این‌که به دقت نوشته شده‌اند فقط زمینه‌ای برای فراهم کردن بحثی هستند که «روزی باید آغاز شود» و این بدان معنا است که تاریخ اندیشه را نمی‌توان به کارهای سست و بی‌مبنا روشنفکرانه فروکاست.

🔶 زمانی که این دو فقره_که ذکر آن را آوردیم_ را در کنار یکدیگر قرار می‌دهیم درمی‌یابیم که نوشتن تاریخ اندیشه به نحوعام و اندیشه سیاسی و آن‌چه که تا کنون از علم‌سیاست به خورد ما داده شده بوده، تا چه پایه «سست و بی‌مبنا» بوده است. می‌توانم ادعا کنم که ما تا کنون نه بر این واقف بودیم که«علم‌سیاست» چیست و نه بر سیر و تحول مفاهیم آن توجهی نشان می‌دادیم.

🔶 در واقع من این دو فقره را از این جهت آوردم تا این نکته را برجسته کرده باشم که اندیشه جدید و مطالعه مبنایی آن نمی‌تواند با کارهای روشنفکرانه که همیشه از سر «تفنن و بازی»‌های روشنفکرانه برگزار شده نسبتی داشته باشد.

🔶 اندیشیدن، نیازمند اجتهاد و‌ گذشتن از جان خود و‌ به دنبال علم رفتن و زحمت راه و مسیر پر از سنگلاخ را به جان خریدن است، نه بحث در معنا و مضمون واژه‌های اساسی مانند «سکولاریسم» و «اصلاح‌دینی» و «لوتر بازی‌هایی» که اصحاب روشنفکری آن را فراتر از یک ارائه در کانال‌های تلگرامی نمی‌بینند.

✍ بهروز زواریان

@MinervaEule1776

https://t.me/denkenfurdenken