گفتگوی درونی سازنده و مخرب.. آیا شما با خودتان صحبت می‌کنید؟ منظورم گفتگوی درونی است

گفتگوی درونی سازنده و مخرب

آیا شما با خودتان صحبت می کنید؟ منظورم گفتگوی درونی است. گفتگو با خود در ذهن.
سوال بی موردی است. همه ما با خودمان صحبت می کنیم. شاید بهتر باشد بپرسیم:

آیا صحبتهایی که با خوتان می کنید یا به عبارت بهتر گفتگوهای درونی به رشد مادی و معنوی شما کمک می کند یا ضربه می زند؟
برای اینکه به این سوال پاسخ درستی بدهید به مقداری خودآگاهی نیاز دارید یعنی باید مراقب گفتگوی درونی خود باشید و ببینید که چه حرفهایی به خودتان می زنید و این حرفها چه تاثیری بر زندگی شما دارد. برای کسب خودآگاهی ابتدا بهتر است به دو سؤال پاسخ بدهید:

چه افکاری ذهن شما را اشغال کرده است؟
به عبارت دیگر چه مطالبی را مرتب در ذهن خود مرور می کنید؟ آیا افکار منفی در ذهن دارید؟ اگر به افکار منفی اجازه حضور بدهید شما را رها نخواهند کرد، در ذهن شما جا خوش می کنند و روحیه شما را تضعیف می کنند و شما را از هدف دور می سازند.

چه کسانی میهمان ذهن شما هستند؟
متاسفانه بسیاری از ما تحت تاثیر کسانی هستیم که ما را آزار می دهند و آرامش ما را بر هم می زنند . افرادی که در جهت تضعیف روحیه ما صحبت می کنند یا تلاش می کنند ما را نسبت به اهدافمان دلسرد کنند.
به نظر شما بهتر نیست این افراد را از ذهن خود برانیم. چرا باید به حرفهای فردی که به ما توهین کرده فکر کنیم؟ یا به کسی که شب تا صبح به ما القا می کند که ناتوان هستیم؟
بهتر است اینگونه افراد را از صحنه ذهن خود بیرون کنیم.

حالا اجازه بدهید نگاهی کوتاه به محتوای افکار منفی داشته باشیم:

اصولا وقتی که ما با خود گفتگو می کنیم یا در مورد گذشته است، یا در مورد زمان حال و یا در مورد آینده.
ما به دو شیوه می توانیم در مورد هر یک از زمانها با خود گفتگو کنیم.

شیوه مخرب
در این شیوه وقتی به گذشته فکر می کنیم یا گله و شکایت می کنیم و یا سرزنش. خود را بخاطر اشتباهاتی که مرتکب شده ایم سرزنش می کنیم و از دیگران بخاطر کارهایی که کرده اند و به ما صدمه زده اند و از زمانه و شرایط بخاطر ناملایماتی که بوجود آورده اند و ما را در موقعیت امروزی قرار داده اند شکایت می کنیم..
در شیوه مخرب وقتی به زمان حال فکر می کنیم معمولا دنبال عذر و بهانه برای توجیه تنبلی و اهمالکاری هستیم.
در این شیوه وقتی به آینده فکر می کنیم فقط خیالپردازی می کنیم. ممکن است هدفهای بزرگی در سر بپرورانیم ولی در مورد راه و روش رسیدن به آنها فکر نمی کنیم. بنابراین اهداف در حد آرزو باقی می مانند.
بدیهی است که این شیوه ما را به جایی نمی رساند.

شیوه سازنده
در گفتگوی درونی سازنده وقتی در مورد گذشته با خود صحبت می کنیم سعی می کنیم که از خاطرات خود درس بگیریم و از تجربیات گذشته خود برای موفقیت در زمان حال و آینده استفاده کنیم.
در این شیوه وقتی در مورد زمان حال با خود صحبت می کنیم در پی این هستیم که بازدهی عملکرد فعلی خود را افزایش بدهیم و ببینیم که چگونه می توانیم راندمان و بهره وری خود را بالا ببریم و گامهای محکمتری برای رسیدن به هدف و موفقیت برداریم.
در شیوه سازنده گفتگوی درونی وقتی در مورد آینده فکر می کنیم به هدف خود فکر می کنیم و به برنامه ریزی در مورد رسیدن به آن هدف می پردازیم.
@dotDE