۴. مسئله‌ها

۴. مسئله ها

در این نظریه می توانید ایده های نامنظم وتصادفی را در کنارهم قرار دهید وببینید به چه نتیجه ای می رسید. چه می شود اگر یک سایت دوست یابی ایجاد کنید؟ آیا داشتن یک کتاب خودکارمفید است؟آیا می توانید این ایده ها و نظریه هارا به یک محصول تبدیل کنید؟ زمانی که این چنین نامنظم ایده ها را کناریکدیگر قرار می دهید، نه تنها احمقانه به نظرنمی آیند، بلکه تنها از نظر معنایی لیست شما ناقص می باشد. حتی می توان سوال را این گونه مطرح کرد که: منظور از تبدیل نظریه ها به محصول چیست؟ هیچگاه سطحی به ایده ها فکر نکنید.

وقتی این گونه به ایده ها فکر می کنید ممکن است به چیزهای مفیدی برسید. درست همانند وقتی می باشد که شما درمی یابید که چه سنگ تراشی شگفت انگیزی در داخل یک قطعه مرمر نهفته است، وتنها کاری که نیاز است شما انجام دهید برداشتن قسمت هایی از مرمر است که جز آن نمی باشد.این یک فکر مشوق ودلگرم کننده است، چرا که به شما یادآوری می کند که جوابی وجود دارد، اما در عمل خیلی کارا نمی باشد چرا که فضایی که در آن شما به دنبال جواب هستید بسیار بزرگ است.

برای داشتن ایده های خوب بهتر است روی چندین مسئله کارکنید. شما نمی توانید تنها با ایده ها و مسائل نامنظم و تصادفی شروع کنید. شما مجبورید در ابتدا با چندین مسئله شروع کنید، سپس اجازه دهید ذهنتان درپی کشف ایده های جدید سرگردان باشد .

درضمن، فهمیدن صورت مسئله بسیاردشوارتر از رسیدن به جواب است. بیشترمردم همواره ترجیح می دهند مسائل را نادیده بگیرند و به دنبال ایده بگردند. دلیل ان نیز بسیار واضح است: مسائل و معماها همواره آزاردهنده هستند. تصورکنید اگر مردمی که در سال ۱۷۰۰ می زیستند این طور که ما به مسائل نگاه می کنیم می نگریستند، احتمالا باید غیرقابل تحمل می بود. این که بتوان اینگونه مسائل و معماهایی که در اطرافمان وجود دارد را انکار کنیم این انکارکردن و نادیده گرفتن نیروی قدرتمندی می باشد که، زمانی که حتی در حال حاضر جواب هایی برای این مسائل وجود دارد، مردم اغلب ترجیح می دهند که باور کنند این راه حل ها کارا نمی باشند.

من متوجه این پدیده شدم زمانی که روی نرم افزار هایی که این قابلیت را دارند که یک سری پیام هایی که ویژگی های تبلیغاتی و خاصی را دارند حذف کنند، کارمی کردم . در ۲۰۰۲، بیشتر مردم ترجیح می دادند که چنین پیام هایی را نادیده بگیرند ومردمی بودند که دوست نداشتند این کار را ذهنی انجام دهند، پس بهترین کار استفاده از این نرم افزار بود.

من متوجه شدم که این پیام ها وتبلیغات آزاردهنده می باشند، و من احساس کردم باید راهی وجود داشته باشد که طبق آمار و ارقام بشود این پیام ها را تشخیص داد. و این روش نتیجه گیری می باشد که همه شما نیاز دارید تامسائل پیش رو را حل بکنید. الگوریتم و روشی که من به کار بردم به طرزخنده داری ساده بود. هرشخصی اگر واقعا برای رسیدن به جواب تلاش بکند مطمئنا به آن دست خواهدیافت. نرسیدن جواب به این دلیل است که واقعا کسی برای رسیدن به جواب تلاشی نمی کند.

اجازه بدهید این دستورالعمل را تکرار کنم که: پیدا کردن راه حل برای مسائل دشوار است و تجربه کردن همین حس باعث می شود که شما بتوانید آن را حل کنید. ساده تر از آن که به نظر می اید، این دستورالعملی برای تمامی ایده های استارتاپ می باشد.
@dotDE