✅ ترس از فردا. ✍️ مرضیه محمودی

✅ ترس از فردا
✍️ مرضیه محمودی

🔸دولتمردان گاه با لبخندی ملیح و امیدوار و گاه با کمی تلخی به مردم هشدار می‌دهند که نگران آینده قیمت ارز و خانه و سکه نباشند چراکه افزایش قیمت‌ها حباب است و ترکیدن این حباب خریداران را متضرر می‌کند. مردم اما راه خودشان را می‌روند. آنها نگران آینده‌اند. پس ساعت‌ها در صف خرید سکه و دلار می‌مانند و حتی ساعت‌ها صف می‌کشند برای خرید خودرو ثبت‌نام کنند. آنها نگران ارزش دارایی‌هایی هستند که جهش یک‌شبه ارز یا بازگشت تحریم‌ها، مدام از ارزش آنها می‌کاهد. مردم یاد گرفته‌اند یک‌تنه گلیمشان را از آب بیرون بکشند. حتی اگر این رفتارهای فردگرایانه همه را متضرر کند، اما بر اساس نظریه بازی هر کسی می‌خواهد آن فردی نباشد که در این بازی کَلک می‌خورد و احساس بلاهت می‌کند.

🔸در یک جامعه درگیر مشکل، مانند کسانی عمل می‌کنند که در گرداب گیر کرده و هریک برای نفس گرفتن دستش را روی شانه دیگری می‌گذارد تا کمی بالاتر بیاید؛ غافل از اینکه دیگری را با این کار به پایین هل داده است. در این بازی تکرارشونده در جامعه، تنها بخشی از بازی میان شهروندان و مردم نگران در جریان است. اما کمی بالاتر باید دید مجموعه حاکمیت در این نگرانی چه سهمی دارد؟ چگونه به این نگرانی دامن زده و چگونه می‌تواند این نگرانی را کاهش دهد؟

🔸شاخص‌های اقتصادی نشان می‌دهد نه وضعیت اقتصادی امروز بدتر از زمان جنگ است و نه سایه تحریم‌ها نگران‌کننده‌تر از آن زمان است. اما برخی تجربه‌های تلخ و تصمیم‌های اشتباه سبب شده تا مردم به دولتمردان اعتماد نکنند. دولتمردان و مسوولان هر بار در هنگام بحران، وعده داده‌اند که شرایط بدتر نمی‌شود و بهتر می‌شود. اما شرایط به کرات نه‌تنها بهتر نشده که بدتر شده. رئیس‌جمهور بارها گفته مردم نگران قیمت دلار نباشند. اما مردم ظرف کمتر از یک ماه دریافتند که باید نگران قیمت دلار باشند! چنین تجربیاتی سبب شده اعتماد عمومی کاهش یابد و سرمایه اجتماعی فرسوده شود. به همین دلیل می‌توان گفت بحران اصلی جامعه ایران نه اقتصاد، بلکه کاهش سرمایه و اعتماد اجتماعی است./تجارت فردا

به مجمع فعالان اقتصادی بپیوندید
telegram.me/esfahaneconomy