✅ روی گسل بی اعتمادی. ✍🏻مولود پاکروان

✅ روی گسل بی اعتمادی
✍🏻مولود پاکروان

🔺وقتی بم لرزید یا رودبار ویران شد، خبری از تلگرام و اینستاگرام و فیس‌بوک نبود. در زلزله کرمانشاه اما، به مدد شبکه‌ها و رسانه‌های اجتماعی هر سازمان و جمعیت و چهره ورزشی، علمی یا هنری به رسانه‌ای تبدیل شد تا صدای بحران را به گوش مردم برساند و آنان را در پویشی برای کمک‌رسانی به هموطنان شریک و سهیم کند. و انصافاً حرکت بزرگی شکل گرفت. حرکتی که گرچه زیبا و تاثیرگذار بود اما سوالات بسیاری را نیز در افکار عمومی و در ذهن صاحب‌نظران حوزه‌های مختلف برانگیخت. چه شد که حرکت‌های مردم‌نهاد بر تلاش‌های دولت‌نهاد پیشی گرفت؟

🔺فرآیند بی‌اعتمادی به ویژه در جریان گردآوری کمک‌های مردمی، بیشتر مشهود است. چراکه این کار، هنری است که اغلب دولتمردان و دولتی‌ها از آن بی‌بهره‌اند. علاوه بر بی‌هنری، از خوشنامی در تخصیص و توزیع عادلانه کمک‌ها و ممانعت از بروز فساد در این جریان نیز بهره‌ای نبرده‌اند. در حالی که اقدامات هوشمندانه دولت و نهادهای وابسته به آن در شرایط خاص می‌تواند مردم را به خیرین دائمی تبدیل کند وقتی از گوشه و کنار صدای سوء‌مدیریت یا سوءاستفاده به گوش می‌رسد شکاف بین دولت‌ها و حمایت‌های مردمی بیشتر و بیشتر می‌شود.

🔺وقتی حمایت مردم از دولت کاهش پیدا می‌کند یا دولت ضعیف عمل کرده است یا شهروندان انتظاراتی بیشتر، یا متفاوت از آنچه دولت تصور می‌کرده داشته‌اند، یا هردو. مردم به کیفیت سیاست‌های اقتصادی، خدمات عمومی و حتی سیاست‌های خارجی دولت نگاه می‌کنند، فساد و رسوایی‌های دولتمردان یا سازمان‌های دولتی را رصد می‌کنند، و می‌بینند که رسانه‌ها چه تصویری از دولت ارائه می‌دهند.

🔺دولت‌ها زمانی قابل اعتماد خواهند بود که ارتباطات آنها با جامعه شفاف، آزاد، صادقانه، به موقع و بجا باشد. کارشناسان می‌گویند دولت‌ها و دولت نهادها اغلب در گفت‌وگوی صریح و صادقانه و البته مستند و عینی با جامعه شکست می‌خورند چراکه هنوز هم تصور می‌کنند باید چیزهایی را پنهان و چیزهایی را کتمان کنند. این در حالی است که به مدد تکنولوژی‌های نوین همه آنها در خانه‌ای شیشه‌ای زندگی می‌کنند که مردم به رصد اتفاقات درون آن نشسته‌اند.

🔺راهکار دیگری که می‌تواند به بازسازی اعتماد ازدست‌رفته کمک کند، درک درست از خواسته‌ها و نیازهای مردم است. تجربه و خرد در انحصار هیچ دولتی نیست؛ مردم نیز دانش و تجربه خرد خود را دارند و اولویت‌ها را بر مبنای نیازها و انتظارات خود تعیین می‌کنند. هیچ دولتی نمی‌تواند بدون مشارکت مردم در خلق ایده‌ها و تصمیم‌سازی‌ها و تنها بر مبنای اولویت‌های ذهنی خود کشتی حکمرانی را به لنگرگاه امنی برساند. مردمی که در تصمیم‌سازی‌ها مشارکت ندارند، در هیچ اقدامی نیز خود را ملزم به مشارکت نمی‌بینند./تجارت فردا

به مجمع فعالان اقتصادی بپیوندید
telegram.me/esfahaneconomy