✅راهکاری به نام افزایش سرمایۀ بانک‌ها! …

✅راهکاری به نام افزایش سرمایۀ بانک‌ها!



• افزایش دادن سرمایۀ بانک‌ها پای ثابت اغلب پیشنهادات در خصوص اصلاح نظام بانکی است. این راهکار از چند نافهمی اساسی نسبت به روابط پولی و قاعده‌گذاری بانکی رنج می‌برد:

1. بانک‌ها چگونه باید اقدام به افزایش سرمایه کنند؟ با انتشار سهام؟ در شرایطی که وضعیت وخیم و بحرانیِ بانک‌ها آن‌ها را محتاج افزایش سرمایه کرده، فروش سهام برای بانک‌های زیان‌دیده چه سرنوشتی خواهد داشت؟ چه کسی حاضر به خرید سهام خواهد بود؟

2. اگر گفته شود دولت منابعِ افزایش سرمایه را تأمین کند، این صرفاً می‌تواند در مورد بانک‌های دولتی وجاهت داشته باشد. چه توجیهی وجود دارد که دولت از منابع عمومی برای افزایش سرمایۀ بانک‌های خصوصی استفاده کند؟به‌علاوه، اصولاً سرمایۀ بانک به عنوان پوششی برای ریسک اعتباری مطرح می‌شود و این برای بانک‌های دولتی که سود و زیان آن به عهدۀ دولت بوده و نیازی به سرمایه برای پوشش ریسک ندارند، بی‌معناست.

3. اصولاً نسبت کفایت سرمایه، یک معیار برای کنترل‌گری و حدزنی روی کنش بانک‌ها در خلق پول است. گذشته از اینکه به استناد شواهد نظری و تجربی، این شاخص قدرت کنترل خلق پول بانکی را ندارد، باید تأمل کرد که الزام کفایت سرمایه برای این منظور تمهید شده که بانک‌ها وارد مراحل بالا و ریسکیِ خلق پول نشوند؛ نه اینکه پس از واردشدن در مراحل ریسکی و بلکه ورشکستگی، بصورت پسینی با تزریق سرمایه به دنبال جبران زیان‌ها برآییم. به‌عبارت دیگر کفایت سرمایه سازوکاری برای پیشگیری از بروز بحران ناشی از خلق پول بانکی است نه علاج آن. وگرنه عامل سرمایه در عملیات بانکی متغیری کلیدی محسوب نمی‌شود. بانک قادر است با سرمایۀ بسیار کم، مشروط بر اکتساب دارایی کیفی و توازن دارایی-بدهی، بدون مشکل به فعالیت خود ادامه دهد.

4. افزایش سرمایۀ بانک‌ها با پول خلق شده توسط بانک‌ها صورت می‌پذیرد زیرا پول رایج در اقتصاد، پول بانکی است. حتی یک بانک قادر است با وام‌دهی، پول لازم برای افزایش سرمایۀ خود را فراهم کند. واقعیتی به نام خلق پول بانکی، راهکار افزایش سرمایه را بیش از آنچه تصور می‌شود، فرمالیته می‌سازد./مبین
به مجمع فعالان اقتصادی بپیوندید
telegram.me/esfahaneconomy