✅ من آدم بی شنبه‌ای هستم!. ✍️ بابک اسحاقی.. نه!

✅ من آدم بی شنبه ای هستم !
✍️ بابک اسحاقی

نه ! درست خواندید . غلط املایی ندارم . منظورم دقیقا شنبه بود نه چیز دیگر .
آدم های بی شنبه آدم هایی هستند که هفته هایشان شش روز دارد نه هفت روز . یکشنبه تا جمعه . آدم های بی شنبه آدم هایی هستند که همیشه منتظر رسیدن شنبه ایی می شوند تا خرابی ها را درست کنند اما این شنبه هیچ وقت فرا نمی رسد .
آدم هایی که قرار است از شنبه بروند دنبال ساختن خودشان . قرار است از شنبه رژیم بگیرند . شروع کنند به درس خواندن برای کنکور . شروع کنند به باشگاه رفتن . شروع کنند به ترک سیگار . شروع کنند به دیگر انجام ندادن عادت های زشتی که خودشان را بیشتر از بقیه آزار می دهد . شروع کنند به کنار گذاشتن تنبلی . پیگیری کارهایی که ماه هاست به تعویق می افتند . شروع کنند به مرتب کردن کشوی به هم ریخته مدارک . خواندن کتابی که از نمایشگاه کتاب پارسال هنوز ورق نخورده . شروع کنند به سفر رفتن، کنسرت رفتن، سینما و تئاتر و موزه رفتن . شروع کنند به یاد گرفتن هنری که همیشه آرزویش را داشته اند .
شروع کنند به تجربه ماجراجویی هایی که رویای کودکیشان بوده . شروع کنند به نوشتن اولین رمان بلند چند صد صفحه ای که ماه هاست به جزییاتش فکر کرده اند. شروع کنند به مهربان تر شدن با بعضی ها . شروع کنند به دید و بازدید با کسانی که دلشان برایشان تنگ می شود . آشتی کردن با کسانی که روزگاری دوستشان داشته اند . شروع کنند به قرار گذاشتن با دوستان مدرسه . شروع کنند به انجام تمام کارهای عقب مانده . شروع کنند به عوض شدن به تغییر .
آدم های بی شنبه تقصیر ندارند . هفته هایشان شنبه ندارد . آن شنبه لعنتی انگار هیچ وقت از راه نمی رسد . کم کم بزرگ می شوند بعد موهای سفیدشان در می آید و پیر می شوند و یکهو می فهمند که دیگر نه حوصله دارند نه بنیه . آدم های بی شنبه اگر با آلزایمر بمیرند خوش شانس هستند چرا که یادشان نمی آید که چه کارهایی می توانستند بکنند و نکرده اند .

به مجمع فعالان اقتصادی بپیوندید
telegram.me/esfahaneconomy