✅پشت صحنه سیاست ترامپ (قسمت دوم). ✍️دکتر پویا ناظران

✅پشت صحنه سیاست ترامپ (قسمت دوم)
✍️دکتر پویا ناظران

استیو بانن در طراحی استراتژی، دو قهرمان دارد یکی لنین و دیگری ژنرال تسه. درست سه سال قبل از انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا، وی در یک میهمانی خصوصی گفته بود که قهرمانش لنین است. وی ادامه داده بود که «لنین می‌خواست دولت را نابود کند و هدف من هم همین است. من می‌خواهم همه چیز را له کنم و نهادهای امروزی را نابود کنم.» استیو بانن کمونیست نیست، بلکه برعکس به یک شکل افراطی از بازار آزاد اعتقاد دارد. استیو بانن آنارشیست هم نیست. وی می‌خواهد پدر آمریکای نوین باشد، آمریکایی که خود او طراحی کرده‌، به شکلی که خود او می‌پسندد. اما در این مسیر استیو بانن از تکنیک‌های عمل‌گرایانه لنین و ژنرال تسه الهام می‌گیرد. اگرچه استیو بانن به‌طور فیزیکی تلفن و تلگراف آمریکا را تسخیر نکرد، اما هم در قبل از انتخابات و هم بعد از آن، آنقدر به نشر خبرهای دروغ و شایعه در توییتر و دیگر شبکه‌های اجتماعی پرداخت که عملا با پارازیت سیستم‌های ارتباطی روز را مختل کرد.
یکی از کتاب‌های مورد علاقه استیو بانن کتاب «هنر جنگ» ژنرال تسه است، ژنرالی که 2500 سال پیش در چین می‌زیست. مهم‌ترین تاکید این کتاب بر اهمیت گمراه کردن برای پیروزی‌ است.

ژنرال تسه تاکید می‌کند که باید دشمن را همواره در غفلت گذاشت و هدف اصلی را از او پنهان کرد. باید سر دشمن را به اتفاقات انحرافی گرم کرد و هیچ‌گاه ابزار اصلی مبارزه را تا لحظه حمله به او نشان نداد. مدت حمله باید کوتاه باشد و برای نیل به هدف، مقصود از مبارزه باید بر دشمن نامکشوف بماند. با دقت در رفتارهای تیم ترامپ در قبل و بعد از انتخابات، به‌نظر می‌آید که در پیشبرد مسیرش، استیو بانن به ترکیبی از روش لنین در انقلاب بلشویکی و روش‌های ژنرال تسه در کتاب «هنر جنگ» دست یافته است. از حیث تکنیک‌، روش استیو بانن به روش لنین بسیار نزدیک است. مساله نه ایران است، نه اسلام است و نه نژادپرستی. مساله اصلی روش استیو بانن در طراحی استراتژی‌های سیاسی اجتماعی کاخ‌سفید است؛ استراتژی‌هایی که به ایران، اسلام و اقلیت‌های نژادی نه به دید هدف مبارزه بلکه به دید وسیله در یک مبارزه بزرگ‌تر می‌نگرند.

ترامپ یک نژادپرست ایدئولوگ نیست . ترامپ آدم پیچیده‌ای نیست و تقریبا در حد یک بچه پنج ساله کم‌صبر و در برابر انتقاد کم‌طاقت است. پوتین به نیکی به این مساله پی برده است. ترامپ همچون یک بچه پنج ساله نیاز به توجه و تحسین دارد. وی آنقدر معطوف به خود است که‌ چه ‌بسا با قطعه زمینی در جزیره کیش برای ساختن کلوپ گلف، سرسخت‌ترین دوست ایران نیز بشود.

استیو بانن ملک و مال چندانی ندارد اما فرد خودشیفته دیگری‌ است که به‌دنبال مطامع خود عجالتا با ترامپ همراه شده است. در اسفند ۱۳۹۴، در یک میهمانی در مرکز شهر منهتن، استیو بانن به فردی گفته بود که‌ ترامپ یک پدیده نیست بلکه منزلگاهی‌ است در مسیر تقابل تمدنی مسیحیان سفیدپوست و مسلمانان تیره‌پوست. او این موج مخرب را می‌بیند و قصد سوار شدن بر آن دارد. وی نسبت به استفاده از خبرهای دروغین برای موج‌سواری نیز ابایی ندارد. استیو بانن در رویاهایش خود را معمار نهادهای سیاسی اقتصادی نوین آمریکا می‌بیند، قبایی که بیش از اندازه برای او گشاد است. در این مسیر وی نهاد‌های اجتماعی‌ای را که برسر راهش ببیند نابود خواهد کرد. نگاه او چندان به بیرون از آمریکا نیست، مادامی که مزاحمتی برایش ایجاد نشود. اما در اجرای آموزه‌های ژنرال تسه، گاهی برای انحراف افکار عمومی نیاز به وسیله‌ای خارجی پیدا خواهد کرد.

استیو بانن می‌خواهد آمریکای نویی برای خود بسازد، آمریکایی که‌ احتمالا از تنوع نژادی و فرهنگی کمتری برخوردار باشد. در این مسیر او ابایی از توسل به خشونت علیه ایرانیان یا مسلمانان ندارد، اما هدف هیچ‌کدام از آنها نیستند. البته در این اثنا شاید تاحدودی جیب اعراب منطقه‌ خلیج‌فارس یک هدف کوتاه‌مدت باشد. اما گاهی هم صرفا نیاز به وسیله‌ای برای انحراف اذهان از موضوع دیگری دارد. در این بین ایران می‌تواند وسیله آن انحراف باشد، یا وسیله آن نباشد. اختیار آن با خود ما است.
به مجمع فعالان اقتصادی بپیوندید
telegram.me/esfahaneconomy