📌امروز متوجه شدیم که کاپیتان هوشنگ شهبازی خلبان قهرمان ایرانی که در سانحهٔ هوایی سال ۱۳۹۰، در پرواز مسکو - تهران هواپیمای بوئینگ ۷

📌امروز متوجه شدیم که کاپیتان هوشنگ شهبازی خلبان قهرمان ایرانی که در سانحهٔ هوایی سال ۱۳۹۰، در پرواز مسکو - تهران هواپیمای بوئینگ ۷۲۷ را بدون چرخ دماغه، در فرودگاه مهرآباد به سلامت بر زمین نشاند از اعضای محترم کانال مجمع فعالان اقتصادی هستند و از این بابت به خود می بالیم .
مطلبی که در ادامه میخوانید نوشته ارسالی ایشان است که با افتخار از این طریق منتشر میشود.
برایشان آرزوی توفیق و سلامتی داریم .

✅زمان پایان تحریم‌معاشان
✍️کاپیتان هوشنگ شهبازی

با توجه به اینکه مطلب بسیار مهم است، بدون مقدمه، به زبانی ساده سعی می‌کنم موضوع تخصصی لزوم توسعه صنعت هوانوردی را به عزیزان تصمیم‌ساز یادآوری کنم. باشد که در این اوضاع بحرانی روزنه امیدی شود. متأسفانه، به دلیل ضعف مدیریت این صنعت و شورای سیاست‌گذاری صنعت هوانوردی، هر سازمان، نهاد یا شخص در جهت استفاده سیاسی و اقتصادی به آن وارد می‌شود
حتی تحریم‌معاشان برای کسب منافع تجاری خرید هواپیما و خرید قطعات،فرضیه هم ارائه می‌کنند که منافع حاصل از ورود ۵۰۰ فروند هواپیمای مسافری، فقط برای استفاده ۱۰ درصد از افراد پولدار کشور است!در جواب آنها خلاصه می‌گویم که خیر، در صورت توسعه این صنعت همه اقشار مردم منتفع خواهند شد. هم‌اکنون که تعدادی هواپیمای فرسوده داریم، طبیعتاً نمی‌توان به بیش از ۱۰ درصد از مردم کشور سرویس داد، اما در صورت ورود ۵۰۰ تا ۶۰۰ فروند هواپیما که نیاز واقعی و فعلی کشور است، این ظرفیت چندین برابر خواهد شد
خرید هواپیما و معاملات بین‌المللی کلان در تمامی کشورها به صورت فاینانس است و ۱۰ تا ۱۵ درصد قیمت هواپیما نقداً پرداخت و باقی از منابع مالی داخلی یا خارجی تأمین می‌شود و هواپیما حین پرواز، دیگر هزینه‌های خرید خود را می‌پردازد،اگر نیم‌نگاهی به آمار بودجه عمرانی کشورهای رو به رشد و توسعه‌یافته بیندازیم، به ‌راحتی می‌توانیم پی ببریم که بیش از نیمی از بودجه کل کشورها برای توسعه پایدار کشورشان هزینه می‌شود.توسعه صنعت حمل‌ونقل عبارت است از توسعه صنعت هوانوردی غیر نظامی ،توسعه صنعت حمل‌ونقل ریلی تندرو و توسعه راه‌های جاده‌ای و روستایی. اولی و دومی به دلیل ایمنی کامل نسبت به مورد سوم اهمیت بیشتری دارد.با همت مسئولان و مدیران صنعت هوانوردی، به ویژه جناب وزیر راه و توجه نمایندگان محترم ،در صورت توسعه صنعت هوانوردی و حمل‌ونقل ریلی سریع‌السیر، حداقل نیمی از مسافران جاده‌ای، به حمل‌ونقل هوایی و ریلی منتقل خواهند شد.در واقع، از مرگ‌ومیر و مجروح شدن بیش از ۵۰ درصد مسافران در تصادفات رانندگی جلوگیری می‌شود.در سال ۹۲، با وجود تمام تلاش عزیزان پلیس راهوار،حدود ۱۸ هزار نفر کشته ۳ میلیون و ۱۵۰ هزار نفر مجروح، معلول و ازکارافتاده داشته‌ایم (یعنی حفظ جان بیش از ۹ هزار نفر در سال و جلوگیری از هزینه‌های تحمیلشده به بازماندگان کشته‌شده‌ها و هزینه نگهداری و بیمارستانی مجروحان و معلولان حوادث رانندگی به دولت و منافع ملی کشور).
گردشگری صنعتی است در حال توسعه که نقش مؤثری در ارتقای توسعه اجتماعی اقتصادی و فرهنگی ایفا می‌کند و از ارکان توسعه پایدار است که کمتر از یک دهه دیگر به بزرگ‌ترین صنعت صادرات جهان تبدیل خواهد شد و توسعه صنعت هوانوردی از ملزومات آن است .با توجه به اینکه با ورود هر شش گردشگر یک شغل ایجاد می‌شود،در صورت اصلاح قوانین و ایجاد ساختارهای لازم در ایران در مقایسه با ترکیه و کشورهای آسیای میانه و خلیج‌فارس، ظرفیت پذیرش سالانه بیش از ۴۰ میلیون گردشگر خواهیم داشت؛ یعنی ایجاد حدود ۶ میلیون و ۶۰۰ هزار شغل. توسعه صنعت هوانوردی،صنعت گردشگری را توسعه میدهد، این توسعه رونق اقتصادی و اشتغال و در پی آن توسعه اجتماعی، فرهنگی و در نهایت توسعه سیاسی را به دنبال خواهد داشت .
به گفته وزیر محترم رفاه، به منظور ایجاد یک شغل، باید حدود ۵۰۰ میلیون تومان هزینه و سرمایه‌گذاری شود. تصور کنید که برای ایجاد ۷ میلیون شغل، چه میزان سرمایه نیاز خواهد بود و اگر این اشتغال از طریق توسعه صنعت هوانوردی و گردشگری صورت پذیرد، چه اندازه سرمایه نیاز است.اگر محاسبه کنیم به این نتیجه میرسیم که برای رفع بیکاری ۷ میلیون نفر و ایجاد رونق اقتصادی جدای از مزایای دیگر و حفظ جان بیش از ۹ هزار نفر از هموطنان در سال، به جای ۵۲۵ میلیارد دلار، به کمتر از ۱۰ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری نیاز داریم.بسیار متأسفم که بگویم در سال ۲۰۱۵ در‌آمد کشوری مانند امارات از هوانوردی ۲۵ میلیارد دلار قابل قیاس با فروش نفت کشور ایران بود. آیا بهتر نیست در این وضع نابسامان با ایجاد ۷ میلیون شغل با راهکار توسعه صنعت هوانوردی و گردشگری و منافع بی‌شمار آن، ثبات اجتماعی و اقتصادی در کشور ایجاد