✅بوی باران. ✍دکتر احمد خاتون آبادی

✅بوی باران
✍دکتر احمد خاتون آبادی
@esfahaneconomy

برای حل واقعی مشکل خشکی رودها، تالاب ها، دریاچه ها و دشتهای ایران اگر اراده ای توسط نهادهای مسؤل نباشد، مشاور خارجی راه حلی معجزه آسا نخواهد داد. بر این پایه:
۱- هر نوع نگاه و برنامه مطلقا سازه ای خود نه تنها راه حل نیست بلکه دوباره خودش مشکل تازه ای می شود. مانند احداث بی رویه سد در سه استان تغذیه کننده دریاچه ارومیه که اخیرا با یاری همکار ژاپنی با احداث لوله انتقال دهنده (راه حل سازه ای جدید) از مخزن یکی از سد ها به دریاچه, آب رسانی می شود. کافی بود دریچه چند سد را باز کنند. مهم نیست چند کارخانه و هزاران هکتار که نابجا ایجاد شده بودند سر جای اولشان برگردند آن چه از همه مهم تر است اجازه حق حیات دوباره به دریاچه ارومیه است که بار گذاری جدید و عشق بی حد به تولید الکتریسیته از آب آن را خشکانید!
۲- مشاور خصوصی و دولتی پیش از ارائه و اجرای راه حل سازه ای به این بیندیشد که آیا راه دیگری که مشروع تر باشد برای پول درآوردن هنگفت وجود ندارد؟ چرا آب را با هزینه بیت المال و از سر کم دانشی سر بالا ببریم و یا با سد سازی دریاچه و تالاب را بخشکانیم و دوباره لوله بزنیم و… این سیکل یا چرخه معیوب (به قول رابرت چمبرز: Vicious Circle) را دایما دنبال کنیم؟!
۳- هنوز زمزمه های انتقال آب خزر شروع نشده بود که طرح های توسعه شهرک های صنعتی سمنان در جریان افتاد و این یعنی دوباره کمبود آب حتی با انتقال کل خزر به سمنان یا خلیج فارس به شهر های کویری ایران. خیلی زود تر از انتقال منار، چاه کن ها چاه ها را کنده اند!
۴- رودخانه ها از کوهپایه تا تالاب و دریاچه، راه حل خلقت طی میلیون ها سال برای هدایت یافتن آب مازاد یا روان آب بوده اند و مشاور مجانی آن همانند سایر نعمات خداوند قادر متعال است. سد سازی بی رویه دخالت در شعور خلقت و طبیعت است. آزمندان پاک دست از خداوند روزی و رزق وافر اگر طلب کنند بسیار ماندگار تر از رزق ناشی از سد سازی و لوله گذاری های خنده آور است
۵-امریکا با احداث اولین سد عظیم در قریب شصت سال پیش خود را شایسته ستایش از احداث چنان سازه قول پیکر دانست و اینک ستایش را باز از آن خود خواند که اراده و شهامت تخریب این سازه های غول پیکر را داشته که تحقیقا قریب پانصد سد را ویران کرده و جنگ آشکار و پنهان ساکنان بالا دست و پایین دست سد ها و رانت خواری ها و زمین خواری مرسوم و ناشی از سد سازی را در حال پایان دادن است و تنوع زیستی تخریب شده را در آرزوی احیا کردن
Https://telegram.me/esfahaneconomy