🇮🇷 انجمن آسیب شناسی اجتماعی ایران🇮🇷 یک سازمان مردم نهاد در ایران است که با هدف آگاهی بخشی و توانمندسازی آحادجامعه، سعی درپیشگیری و کاهش آسیبهای اجتماعی جامعه دارد.
🔴 ی به بزرگی جهان سوم.. ⚫️
🔴 #زلزله‌ی به بزرگی جهان سوم
⚫️ #وطنم_تسلیت
✍ حیدر بادپا
زلزله‌ی که یکشنبه شب رخ داد و منطقه‌ی وسیع از قاره کهن را لرزاند و سر تیتر خبرهای تلویزیونی و فضای مجازی شد و در هر لحظه دهها خبر از آن اعلام شد شوکی بزرگ و ترس را در دل مردم بوجود آورد و مردم را از بیم اتفاقی ناگوار که بازگشت قویتر زلزله بود راهی خیابان‌ها کرد.
در جامعه هر اتفاقی رخ میدهد جنبه‌ی حقیقی آن را که ملموس و قابل دید است میتوان درک نمود اما آنچه که بعد از اتفاق روی میدهد روی دیگر ماجراست که ما را به تفکر وا‌می‌دارد چیزی که بعد از زلزله ناگوار دیشب شاهد آن بودیم جای بسی تامل دارد و باید نشست و دید که ما با خودمان چند چندیم؟ قبل از هر چیز عدم آگاهی، آموزش و انجام اقدامات لازم در این خصوص بر پیکره‌ی تمام عکس العمل و رفتار مردم نقش بسته است و این را از نحوه‌ی نکات استاندارد و ایمنی موقع وقوع زلزله گرفته تا ترافیک رفت و آمد خودروها و صف طولانی آنها در جایگاههای سوخت میتوان دید که این را میتوان به همان عدم آموزش و آگاهی های لازم در این مواقع رجوع داد اما آنچه که فضای جامعه را دچار نوعی آشفتگی و اشباح از عدم مسئولیت نسبت به مردم و جامعه می‌کند فضای مجازیی هست که فقط چند ثانیه طول کشید تا فکر و ذهن جامعه را در این موقعیت حساس به خود معطوف کند کانال ها و گروههای خبری مملو از عکس دیوارهای ترک خورده که به یقین میتوان گفت هیچگونه سنخیتی با زلزله رخ داده نداشتند و تنها یک ترک ساده و کهنه برروی دیوار خانه‌مان کافی است تا عکس آنرا در فضای مجازی پخش کنیم، فیلم‌هایی از هنگام وقوع زلزله که گویا تنها همین دوربین بوده است که توانسته زلزله را ببیند و احساس کند و بقیه مردم اطلاعی از آن نداشته‌اند و از همه‌ی این موارد ناخوشایندتر دامن زدن به شایعات و اخبار نه تنها بدون منبع رسمی و قابل اعتماد بلکه بدون هیچگونه منبع بود، حال باید گفت در جامعه‌ی که مردم آن اطلاع کمی از بلایای طبیعی و نحوه‌ی عکس‌العمل در مقابل آنرا دارند و هراسان به خیابان و فضای باز در سرمای پاییزی می‌آیند بجای حفظ خونسردی ، اطلاع رسانی موثق، یادآوری نکات ایمنی و عدم گسترش ترس و دلهره با پخش عکس و فیلم و خبرهایی از نوع شایعه که تنها و تنها موجب بیشتر شدن ترس و اضطراب در میان جامعه میشود چه معنا و مفهومی میتواند داشته باشد؟
ساخت جوک و عکس های به ظاهر خنده دار چه گلی بر سر فرهنگ و افکار ما و نوع تفکرمان خواهد زد؟ وقتی هموطنانمان در زیر آوارها مانده‌اند با خنده‌های مجازی‌مان چه چیزی را میخواهیم اثبات کنیم هر چند دور نیست که در همین فضای مجازی خود را داغدار و غمخوارشان بدانیم. مگر مردم جامعه ما انتظار چیز دیگری را داشتند که باید اینگونه عکس‌العمل نشان دهیم و رفتار کنیم؟ در این تکان‌ها چند کتاب از قفسه کتابخانه نداشته‌مان در منزل برروی زمین افتادند؟ کاش با لرزیدن زمین کمی به خود بیایم، کاش دلهایمان از نگرانی هموطنانمان بلرزد، کاش زلزله‌ی بحران آب را هم درک کنیم، کاش بجای ساختن جوک به فکر همدیگر باشیم و برای هموطنانمان دعا کنیم، کاش بیشتر یاد بگیریم که چه باید کرد، ای کاش در مقابل کودکانمان مسئول باشیم تا آینده‌گان ناممان را به نیکی یاد کنند و ای کاش...
http://telegram.me/Iranianspa