🅾 بیماری ام اس و ورزش کوهنوردى:

🅾 بیماری ام اس و ورزش كوهنوردى:

انجنت پزشکی کوهستان ایران: تكرار يك متن، به بهانه روز جهانى ام اس؛

سوالاتى كه براى اكثر بيماران ام اس پيش مى آيد اين است كه چگونه با داشتن اين بيمارى، كوهنوردى ميكنيد؟

چگونه بر خستگى خود غلبه ميكنيد و سوال هايى از اين دست.
بارها در اعلام برنامه هاى گروه كوهنوردى ام اس سنتر يا گزارش برنامه ها، با پيام هاى مشابه زير از طرف بيماران ام اس مواجه شده ايم:
"كاش من هم ميتوانستم بيايم"
"من قبلا كوهنوردى ميكردم، اما بعد از ابتلا به ام اس ميترسم زود خسته شوم و گروه را نگه دارم، به همين دليل ديگر به كوه نميروم."
"مطمئنيد كوهنوردى براى ام اسى ها ضرر ندارد؟!"

اكثر اين عزيزان با كمى ورزش و بالا بردن آمادگى جسمانى ميتوانند حتى به طور حرفه اى به ورزش كوهنوردى بپردازند. كافيست با پزشك خود مشورت كنند، كوهنوردى را از برنامه هاى سطح سبك شروع كنند و در كنار كوهنوردى، فعاليت هاى ورزشى ديگر مانند تمرينات هوازى، بدنسازى و... را داشته باشند و مطمئن باشند پس از شروع ورزش متوجه تأثير فوق العاده مثبت آن در زندگى و سير بيماريشان خواهند شد.
بسيارى از كوهنوردان مبتلا به ام اس در اين گروه نيز از شرايط مشابه اين افراد شروع كرده و به صعود بلندترين قله هاى ايران دست يافته اند.
بهتر است اين نكته را نيز بگوييم كه هر انسانى در فعاليت هاى كوهنوردى خسته ميشود و با تمرين كردن است كه ميتواند با وجود خستگى به صعود خود ادامه دهد. كوهنوردى، تفريح نيست. بلكه ورزشى توأم با تفريح است.
به اميد روزى كه همه عزيزانِ مبتلا به ام اس به اين باور برسند كه "ميتوانند".
با تشکر از گروه كوهنوردى ام اس سنتر

انجمن پزشکی کوهستان ایران