فریبا پژوه روزنامه‌نگار شجاع که مدتی را هم در زندان به سر برد [در سال ۱۳۸۱ که تازه وارد این شغل شده بود و بسیار شروشور داشت درباره

فریبا پژوه روزنامه‌نگار شجاع که مدتی را هم در زندان به سر برد [در سال 1381 که تازه وارد این شغل شده بود و بسیار شروشور داشت درباره حکمرانی خوب، گفتگویی با هم داشتیم]

https://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%81%D8%B1%DB%8C%D8%A8%D8%A7_%D9%BE%DA%98%D9%88%D9%87

با صحرا کریمی فیلم‌ساز افغان در شهر کابل گفتگویی انجام داده که در روزنامه شرق منتشر شده است.

در پایان گفتگو این بانوی افغان که چند سالی میهمان ایرانی‌ها بوده است چه زیبا و بااحساس از میزبانان و آموزگارانش در ایران تشکر می‌کند.

http://www.sharghdaily.ir/News/87676/%D8%B3%DB%8C%D9%86%D9%85%D8%A7%DB%8C-%D8%A7%D9%86%D8%AF%DB%8C%D8%B4%D9%87-%D8%AF%D8%B1-%D8%A7%D9%81%D8%BA%D8%A7%D9%86%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86-%D9%85%D8%AE%D8%A7%D8%B7%D8%A8-%D9%86%D8%AF%D8%A7%D8%B1%D8%AF

«احساس می‌کنم اگر پدر و مادر من در سال‌های جنگ افغانستان و شوروی از روستاهای افغانستان به ایران مهاجرت نمی‌کردند، این اتفاقات خوب برای من نمی‌افتاد. من اگر ایران نمی‌رفتم، درس نمی‌خواندم و شاگرد ممتاز نمی‌شدم و اگر از سوی ایرانی‌ها تشویق نمی‌شدم، هر گز در جایگاه امروزی‌ام نبودم. من هرگز فراموش نمی‌کنم بهترین مشوق من در زندگی کارت‌های آفرین، صدآفرین و‌ هزارآفرینی بود که در مدارس در ایران می‌گرفتم. هرچند همیشه دوست داشتم‌ هزارآفرین داشته باشم. نمی‌توانم بگویم که همه موفقیت‌هایم را مدیون اسلواکی هستم، بلکه من مجموعه‌ای از تجربیات مهاجرت‌هایم هستم. ١٧ سال در ایران و ١٣ سال هم اسلواکی زندگی کردم. مطمئن نیستم که معلم‌های دوره مدرسه‌ام، خواننده این گفت‌وگو باشند یا نه یا من را یادشان هست یا نه، اما من همیشه دوست داشتم به طریقی از معلمانم در ایران تشکر کنم. معلم‌هایم در ایران در دوره‌ای که درس می‌خواندم هیچ‌وقت مهاجربودنم را به من یاد آوری نکردند. هر چند ممکن است برخی از هم‌وطنانم خاطرات خوبی از دوران مهاجرت خود در ایران نداشته باشند، ولی دوران ١٢ ساله مدرسه‌ام در ایران را بسیار دوست دارم. این دوران پایه‌ای برای موفقیت من در اسلواکی بود و بابت آن دوران از همه مردم ایران تشکر می‌کنم.»

https://telegram.me/jafar_kheirkhahan