نوشتههایی از همه جا درباره اقتصاد و اجتماع با تاکید بر رابطه قدرت و ثروت مسیر ارتباطی: @jafkheir
دیروز فرصتی دست داد تا از رصدخانه شهر تهران در کنار برج میلاد دیدن کنم
دیروز فرصتی دست داد تا از رصدخانه شهر تهران در کنار برج میلاد دیدن کنم.
ماکتی چهار در پنج متری با مقیاس یک ده هزارم از تهران بزرگ (یعنی ابعاد چهل در پنجاه کیلومتر) در جلوی ما قرار داشت. بخشی از برنامه به نمایش تصویری گسترش فضایی تهران از عهد ناصری تا عصر حاضر در فواصل ده ساله اختصاص داشت که با نورپردازی و رنگهای متفاوت قابل تشخیص بود.
اینکه گفته میشود یک تصویر بیش از هزار کلمه سخن میگوید را در توسعه افقی تهران در چند مقطع زمانی دیدم.
رشد بالای اقتصادی، جهش درآمدهای نفتی و مهاجرت روستاییان به شهرها در ده سال ۱۳۴۵ تا ۱۳۵۵ تهران را ۵۰ درصد بزرگتر کرده بود.
وقوع انقلاب (یا شورش حاشیه علیه متن) و سرازیر شدن انقلابیون از شهر و روستا و دشت و کوه و پشت کوه به سمت تهران، بیسابقهترین رشد این شهر را در ده سال ۵۵ تا ۶۵ رقم زد که حدود ۱۰۰ درصد بزرگتر شد. خود من در سال ۶۵ هنگام پذیرفتهشدن در دانشگاه به جمع تهراننشینان اضافه شدم.
سرانجام در ده سال ۸۵ تا ۹۵ که همه زمینهای داخل تهران تصاحب و تملک شده بود توانستم ببینم چگونه انواع نهادهای عمومی و تعاونیهای گشوری و لشکری به سمت دامنههای شمالی تهران هجوم بردند و ارتفاعات و منابع و چشمانداز طبیعی شهر هم به تسخیر آنها در آمد و مسکونی شد.
در این نمایش تصویری هیچ آمار و گزارشی از حاشیهها و مناطق پیرامونی کلان شهر تهران که به یکی از پرجمعیتترین و متراکمترین سکونتگاههای غیررسمی در ایران تبدیل شده است ارائه نشد.