❇️دکتر علی اصغر سعیدی. در ششمین همایش بهبود فضای کسب و کار:

❇️دکتر علی اصغر سعیدی
در ششمین همایش بهبود فضای کسب و کار:

🔹طبق حدود 400 مصاحبه ای که تاکنون داشته ام مهمترین عامل رشد کارآفرینی در ایران، عوامل درونی در بین خود کارآفرینان است.

🔹تخصص من جامعه‌شناسی اقتصادی است که تلاش می کند موانع رشد کارآفرینی و کسب و کار را تحلیل کند.

🔹مهمترین روایتی که کارآفرینان ایرانی نقل کرده‌اند رابطه بین خانواده و محیط کسب و کار است.

🔹در هیچ نظریه اقتصادی، نقش خانواده در کارآفرینی مطرح نشده است در حالیکه بسیار مهم است. چون اطمینان درون روابط خانوادگی بسیار زیاد است.

🔹در خانواده لاجوردی، گروه صنعتی بهشهر، بک حساب خانوادگی درست کرده بودند تا وقتی سود فعالیت به درستی پخش شود و باعث اختلاف خانوادگی و انتشار اطلاعات کاری نشود. این خانواده با این اقدامات جزو فعالان اقتصادی موفق بود.

🔹نهادهای حقوقی بر محیط کسب و کار بسیار تاثیرگذار است و قوانین ارث در ایران بسیاری از سرمایه‌های خانوادگی را متلاشی می کند.

🔹تجربه کارآفرینان بزرگ گذشته نشان می‌دهد فرزند را از خودشان دور نمی کردند و آموزش فرزندان را حین فعالیتهای اقتصادی انجام می دادند.
اکنون فرزندان را برای تحصیل به خارج می فرستند که چنین محیطهایی با شرایط بومی همخوانی ندارد.

🔹مسئله مهم دیگر، رابطه با کارگران است. آقای ایروانی، بنیانگذار کفش ملی، که با کارخانه و 400 فروشگاه فعالیت می‌کرد. این صحبت را با کارگران همواره داشت که ما یک خانواده هستیم و سر یک سفره نشسته ایم. این نشان دهنده سرمایه اجتماعی و فرهنگی بود.

🔹مسئله دیگر، نقش اصول تجاری در کسب‌وکار است. سال 1354، خسروشاهی را به دلیل خرید شیر آلوده دستگیر کردند چون ورود شیر ممنوع بود. ایشان بعد از آزادی، پیگیری کردند که قواعد تجاری را اصلاح کنند چون وفای به عهد برایش مهم بود و نمی خواست شیر آلوده به مردم تحویل دهد. وفای به عهد، در اقتصاد نئوکلاسیکی دیده نمی شود.

🔹مسئله بعدی، مسئولیت اجتماعی کسب‌وکارهاست.

🔹دو ضعف کارآفرینان ایرانی طی تاریخ چنین بوده است: یک. غفلت از تحولات اجتماعی. مثلا، نه اتاق بازرگانی و نه صنعتگران در قبل از انقلاب به گسترش دیدگاههای چپگرایانه مثل کتابهای جلال آل احمد توجه نکردند.
دو. ادغام اتاق تجار با اتاق صنعتگران در دهه 1340 اشتباه بود و کنشهای جمعی آنها را تخریب کرد.
@doingbusines