فضاپیمای ویجر ۱ در سپتامبر ۱۹۷۷ به فضا پرتاب شد

فضاپیمای ویجر 1 در سپتامبر 1977 به فضا پرتاب شد. ماموریت این کاوشگر اکتشافاتی در سیاره های مشتری و زحل بود. پس از موفقیت در انجام ماموریت اولیه، یعنی شناسایی آتشفشانهای فعال در یکی از اقمار مشتری و همچنین کشف پیچیدگی های حلقه های زحل سفرش را به بیکران ادامه میدهد تا اولین ساخته ی دست بشر باشد که از منظومه ی شمسی خارج میشود. هنگام خروج از منظومه شمسی، در 14 فوریه 1990با ایده ی جالب کارل ساگان از دانشمندان ناسا و عضو پروژه ی ویجر 1 و 2 ، لنزهای این سفینه به سوی منظومه شمسی بازگردانده میشود تا آخرین تصاویر از سیارات و خورشید گرفته شود. از میان ده ها تصاویر ارسالی از ویجر1، این تصویر مشهورترین و در عین حال شگرفترین و شاید بنوعی غم انگیزترین باشد که سیاره ی زمین را بصورت نقطه ای بسیار کوچک و کم نور در قسمتی از منظومه شمسی نشان میدهد. این عکس از فاصله ی 6.5 ملیارد کیلومتری از زمین گرفته شد و تنهایی سیاره زمین در این تصویر الهام بخش کتابی شد بنام Pale Blue Dot که توسط کارل ساگان به نگارش در آمد.
منبع:ناسا