چرا راه شیری، راه شیری نامیده شد؟. توسط سوگند متقی · ژوئن ۱۳, ۲۰۱۷

چرا راه شیری، راه شیری نامیده شد؟
توسط سوگند متقی · ژوئن 13, 2017

در گوشه وکنار فضا اسامی عجیبی روی اجرام مختلف گذاشته شده است. گاهی این نامگذاری بر اساس شکل این اجرام است، مانند سحابی سراسب. گاهی اجرام اسم خود را از صورت فلکی که در آن قرار گرفته اند وام می‌گیرند،مانند کهکشان آندرومدا . اما در باره راه شیری چگونه بوده است ؟ در این بخش از مجموعه خانه کیهانی ما به این پرسش می‌پردازیم ،”چرا این نوار ستارگان که در سراسر آسمان کشیده شده است راه شیری نامیده شده است؟”

ماهیت راه‌شیری
ابتدا کمی درباره ماهیت راه شیری که پیش تر از آن سخن گفته ایم می‌پردازیم. دانشمندان معتقدند کهکشان راه شیری یک کهکشان مارپیچی میله‌ای است. اگر بخواهید سراسر راه شیری را طی کنید 100000 سال نوری به طول خواهد انجامید.
کهکشان راه شیری یکی از اعضای خوشه کهکشانی است که گروه محلی نامیده می‌شود. کهکشان ما در مسیر برخورد با بزرگترین و سنگین ترین عضو گروه محلی، یعنی کهکشان آندرومدا قرار دارد . راه‌شیری دومین عضو بزرگ این خوشه است و کهکشان مثلث در رده سوم قرار دارد. در این خوشه کهکشانی حدودا 30 کهکشان قرار دارد.
برای این که درک درستی از اندازه راه شیری داشته باشید، در نظر بگیرید که زمین جایی در نزدیکی مرکز کهکشان و سیاهچاله بزرگ و قدرتمند آن ندارد. به گفته محققان ناسا زمین در فاصله 165 کوادریلیون از مرکز کهکشان راه شیری که در محدود ه صورت فلکی قوس قرار دارد، قرار گرفته است.

میدان مغناطیسی کهکشان راه‌شیری
میدان مغناطیسی کهکشان راه‌شیری- ماهواره پلانک آژانس فضایی اروپا

نام راه‌شیری
این که چرا کهکشان ما صاحب این نام شده است به خاطر ظاهر شدن آن به صورت لکه‌های شیر در عرض آسمان است. اگر به مناطقی بروید که با معزل آلودگی نوری مواجه نباشید راه‌شیری خودنمایی زیادی در آسمان می‌کند. رومیان باستان راه‌شیری را via Lactea می‌نامیدند که به معنای جاده‌ای از شیر است. براساس وب سایت عکس نجومی روز، واژه‌ای که در زبان یونایی برای کلمه کهکشان به کار می‌رود، از کلمه شیر مشتق شده است. به نظر نمی‌رسد این مسئله اتفاقی باشد چرا که اصل نام راه شیری و واژه یونانی کلمه کهکشان هر دو به دوران ماقبل تاریخ بر می‌گردد.

مطالعه اولیه راه‌شیری
هزاران سال طول کشید تا به طبیعت آنچه به آن می‌نگریم پی ببریم. براساس کتابخانه کنگره در زمان ارسطو بر این بود که راه‌شیری نقطه‌ تماس حوزه زمین و آسمان است. البته بدون تلسکوپ واقعا چیز بیشتری نمی‌شد گفت. اما این مسئله در اوایل قرن هفدهم تغییر کرد.



بر اساس اطلاعات کتابخانه یکی از مهم ترین رصدهای اولیه ثبت شده مربوط به گالیله است. گالیله در سال 1610 به وسیله رصدهایش نشان داد راه شیری یک جسم یک پارچه نیست و در قسمت‌های مشخصی از آن چگالی ستارگان بیشتر است.
طبیعت واقعی راه شیری تا مدت ها بعد نیز از ما پنهان مانده بود . از دیگر رصدهای اولیه در این زمینه می‌توان به این موارد اشاره کرد:
توماس وین رایت در سال1750بیان کرد که ستارگان بخشی از منظومه شمسی ما هستند.
ویلیام هرشل در سال های آخر قرن هجدهم بیان کرد که چگالی ستارگان در یک سوی این نوار بیشتر از سوی دیگر ان است.
اوایل قرن بیستم بالاخره انسان توانست تصور درستی از راه‌شیری به دست آورد. رصد سحابی‌های مارپیچی دور دست و ابرنواخترها، همینطور رصدهای گسترده ای که تلسکوپ هابل انجام داد باعث این اتفاق شدند.


در حقیقت تعداد کهکشان‌‌های عالم بسیار بیشار از حد تصور ماست . با استفاده از تلسکوپ فضایی هابل دانشمندان توانسته‌اند بسیاری از مناطق ناشناخته آسمان را رصد کنند. تعداد بسیار زیادی کهکشان میلیاردها سال نوری دورتر کشف شده اند. تعداد این کهکشان‌ها بیشتر از صدمیلیارد تخمین زده شده است و تا سال‌ها منجمان را به خود مشغول نگه خواهد داشت.

منبع: universe today
@keyhan_n1