چرا سن کیهان با فواصل کیهانی همخوانی ندارد (قسمت سوم)

چرا سن کیهان با فواصل کیهانی همخوانی ندارد (قسمت سوم)

اثر انتقال به سرخ، انبساط جهان را نشان می‌دهد
وقتی به یک کهکشان دوردست می‌نگرید، می‌بینید که آن کهکشان، قرمزتر از حد معمول است. حتماً در دوران تحصیل با پدیده‌ای به نام اثر دوپلر آشنا شده‌اید. اثر دوپلر بیان می‌کند که فرکانس ظاهری یک موج، بر اثر حرکت فرستنده یا گیرنده، دچار تغییراتی می‌شود. ما معمولاً از این اثر برای مطالعه‌ی امواج صوتی استفاده می‌کردیم؛ اما در تعریف این اتفاق، درستی آن در امواج الکترومغناطیسی (نور) نیز اثبات شده است.

در خصوص نور، اگر منبع ساطع‌کننده‌ی نور از شما فاصله بگیرد، طول موج‌های بلندتری ارسال خواهد کرد و این یعنی نور منبع، به سرخی متمایل خواهد شد. به این اتفاق، اثر انتقال به سرخ می‌گویند و هرچه اجرام از ما بیشتر فاصله بگیرند، به سمت فروسرخ میل خواهند کرد. این بخشی از انبساط جهان است و بخش دیگر انبساط، توسط نسبیت عام توضیح داده می‌شود.

نسبیت عام، بیشتر بر بافت فضا-زمان تمرکز دارد؛ بنابراین در مورد انبساط جهان نیز می‌توان از آن استفاده کرد. طبق این نظریه، هرچه جهان انبساط می‌یابد، بافت فضا-زمان کشیده‌تر می‌شود و طول موج آن نورهایی که از سوی اجرام ساطع می‌شوند نیز کشیده و بلندتر می‌شود. ممکن است فکر کنید تشخیص این‌که انتقال به سرخ در اثر حرکت خود اجرام اتفاق افتاده یا در اثر انبساط جهان بوده، دشوار است؛ اما این‌گونه نیست. شما می‌توانید به‌راحتی و به کمک ابزار ویژه، طول موج نوری را که می‌بینید، اندازه بگیرید؛ اما چگونه می‌توانید بگویید تغییرات طول موج در اثر حرکت آن جرم است یا در اثر کشش بافت فضا-زمان؟

ادامه دارد...
https://goo.gl/9zQnkK