دانشمندان امیدوارند که استفاده از این روش منجر به فضانوردان سالم‌تر، شادتر و فضاپیماهایی کوچک‌تر و کارآمدتر شود

دانشمندان امیدوارند که استفاده از این روش منجر به فضانوردان سالم‌تر، شادتر و فضاپیماهایی کوچک‌تر و کارآمدتر شود. اندازه فضاپیمای مریخ ناسا نصف خواهد شد، وزن آن از 45/5 تن به 25/5 تن کاهش پیدا می‌کند و میزان انرژی مورد نیاز به یک چهارم خواهد رسید. این امر باعث می‌شود که هزاران نفر به مستعمره‌های قابل‌سکونت مریخ راه پیدا کنند.

بردفورد بر این باور است که خواب زمستانی فضایی کلید اصلی در افزایش پروازها به مریخ و مقصدهای دیگر فضایی است. بدون تکنولوژی‌های فوق‌پیشرفته سفر بین سیاره‌ای ممکن نیست.

شاید فکر کنید اگر به مریخ برسید تمام موانع را پشت سر گذاشته‌اید اما تازه مشکلاتتان شروع خواهد شد.

به گفته لارا کربر، بعضی از بزرگ‌ترین چالش‌هایی که فضانوردان با آن روبه‌رو خواهند شد بعد از رسیدن به مریخ است، مانند قرار گرفتن در محیط کم‌فشار است که نیازمند لباس‌های فضانوردی و آب و هوای به‌شدت سرد در شب است.

دانشمندان ناسا در حال توسعه لباس فضانوردی سبک‎تر هستند که از طریق فشرده‌سازی مکانیکی فشار کم‌تری را به بدن فرد وارد می‌کند و گرمای بدن را نیز حفظ می‌کند.

تابش اشعه‌های کهکشانی نیز یکی از مشکلات بزرگ است، چراکه مریخ برخلاف زمین میدان مغناطیسی محافظتی ندارد. گرانش در مریخ یک سوم زمین است و دانشمندان مطمئن نیستند که این امر چه تاثیری بر ساکنان آن خواهد داشت.

محققان همچنین نیاز دارند که اطلاعات بیشتری درباره گرد و غبار مریخ به دست آورند تا جواب سوالاتی از جمله این که آیا نفس کشیدن در این گرد و غبار ایمن است یا نشستن آن بر پوست خطری دارد یا نه، را بدهند.

مشکل دیگر منابع است. بیشتر منایع آبی مریخ در مکان‌هایی قرار گرفته‌اند که مناسب زیستن نیست. در قطب‌های این سیاره آب زیادی وجود دارد اما دمای هوا در این مناطق به شدت پایین است. همچنین هرچه که به استوا نزدیک‌تر می‌شوید، آب و هوا گرم‌تر و ملایم‌تر می‌شود اما منابع آبی نیز کاهش می‌یابد. اگر هم فضانوردان منبع آب یا متان پیدا کنند، مجبورند به جای نوشیدن، آن را به هیدروژن و اکسیژن تجزیه کنند تا به عنوان سوخت موشک از آن استفاده کنند.

https://goo.gl/5CEVtw