در نظریه‌های پیشنهادشده توسط هاوکینگ و راجر پنروز ریاضیدان، ادعا می‌شود که راه‌های موجود برای حل معادلات نسبیت عام در یک مقیاس بی‌

در نظریه‌های پیشنهادشده توسط هاوکینگ و راجر پنروز ریاضیدان، ادعا می‌شود که راه‌های موجود برای حل معادلات نسبیت عام در یک مقیاس بی‌نهایت محدود (درست مانند آنچه در تکینگی رخ می‌دهد) ناقص هستند. در نگرش متداول معمولا گفته می‌شود که فیزیک و قوانین آن در شرایط تکینگی شکست می‌خورند و ما با آمیزه‌ای از گمانه‌زنی‌هایی تنها خواهیم ماند که برای حل و واکاوی‌شان نمی‌توانیم به‌طور تمام‌و‌کمال به فیزیک امیدوار باشیم.

هاوکینگ چندی پیش در مصاحبه‌ای با نیل دگراس تایسون، ماهیت ابعاد فضازمان در بیگ‌بنگ را با قطب جنوب هم‌ارز دانست. او گفت:
ما در قطب جنوب، جنوب نداریم؛ همانطور که پیش از بیگ‌بنگ هم چیزی وجود نداشته است. اما سایر فیزیکدانان استدلال کرده‌اند که چیزی فراتر از بیگ بنگ هم وجود دارد. برخی پیشنهاد می‌کنند که یک جهان آینه‌مانند یا قرینه در طرف دیگر وجود دارد؛ جایی که در آن زمان به عقب حرکت می‌کند. شماری دیگر در استدلال‌های خود از نظریه‌ی جهش بزرگ دفاع می‌کنند.

تیم. آ. کوسلاوسکی، فلاویو مرکاتی و دیوید اسلوان فیزیکدانانی هستند که با استفاده از رویکردی متفاوت، به مدل جدیدی رسیده‌اند؛ مدلی که نشان می‌دهد فروپاشی قوانین فیزیک از وجود یک تناقض در خاصیت‌های تعیین‌شده توسط نسبیت عام، در یک نقطه‌ی زمانی خاص ناشی می‌شود. البته در این نظریه تصریح نشده است آن جهانی که ما امروزه مشاهده می‌کنیم، برای نخستین بار چگونه به آن نقطه رسیده است. پژوهشگران با تکیه بر یک مسئله‌ی تکینگی، مدل فعلی فضای در حال جمع شدن (Shrinking space) را با تفکیک خود نقشه‌ی فضازمان از محتویات آن، دوباره تفسیر کردند. اسلوان فیزیکدان از دانشگاه آکسفورد می‌گوید:

تمام عبارات مسئله‌ساز، در هنگام کار روی رفتار کمیت‌های تعیین‌کننده‌ی چگونگی پدیداری جهان هستی از بطن خود و در مراحل اولیه، نامرتبط می‌نمایند. دستاورد اخیر توضیحی از بیگ‌بنگ ارائه می‌دهد که با استناد به آن، علم فیزیک و دانسته‌های ما از آن حتی در صورت تغییر حالت اصلی نیز بی‌کم‌وکاست باقی خواهد ماند.

ادامه دارد