دانشمندان دانشگاه شیکاگو مطرح کردند.. یک_حباب_فضایی_غول‌پیکر

دانشمندان دانشگاه شیکاگو مطرح کردند

#تشکیل_منظومه_شمسیدر یک_حباب_فضایی_غول‌پیکر

یک نظریه جدید با توضیح نسبت عناصر خاص در آغاز ایجاد منظومه شمسی احتمال می‌دهد که این منظومه در یک حباب فضایی بسیار بزرگ شکل گرفته است.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
اسپیس، نظریه‌های مختلفی در مورد چگونگی شکل‌گیری منظومه شمسی وجود دارد، اما دانشمندان نتوانسته‌اند روی یک مدل واحد توافق کنند که تمام تناقضات این گوشه از فضا را توضیح دهد.

اکنون دانشمندان دانشگاه شیکاگو یک مدل جدید ارائه کرده‌اند که از راز شکل گیری منظومه شمسی پرده‌برداری می‌کند.

آنها می‌گویند که منظومه شمسی ما درون یک حباب فضایی عظیم تشکیل شده است که این حباب توسط ستاره‌ای 40 تا 50 برابر بزرگ‌تر از خورشید ایجاد شده بوده است.

این ستاره‌های غول پیکر ستاره‌های "ولف-رایه"(Wolf-Rayet) نامیده می‌شوند و داغ‌ترین ستارگان در جهان هستی هستند.

این منجر به تولید یک باد ستاره‌ای می‌شود که ستاره را در میان عناصر تولیدی خود قرار می‌دهد و در نهایت به شکل یک حباب در اطراف ستاره می‌شود.

گرد و غبار و گاز در داخل قشر این حباب که جای خوبی برای تشکیل ستاره‌های جدید است، به دام می‌افتند.

فرضیه غالب فعلی در مورد شکل گیری منظومه شمسی این است که در محدوده یک ابرنواختر تشکیل شده است. با این حال، این نظریه نمی‌تواند فراوانی ایزوتوپ آلومینیوم-26 را در منظومه شمسی اولیه و همچنین عدم وجود ایزوتوپ آهن-60 را توضیح دهد.

نسبت این دو عنصر در منظومه شمسی بدوی، نسبت به بقیه کهکشان، یک راز کیهانی است. اما نظریه ولف-رایه ممکن است راه حلی ارائه داده باشد؛ در حالی که ابرنواخترها هر دو ایزوتوپ را به مقدار مشخص در برخی موارد آزاد می‌کنند، ستارگان ولف-رایه آلومینیوم-26 تولید می‌کنند اما آهن-60 تولید نمی‌کنند.

این تحقیق در مجله Astrophysical منتشر شده است.

https://goo.gl/9viuP9