سیاره_سرس

#کشف_بقایای_یک_اقیانوس_در سیاره_سرس

سرس" بزرگترین سیارک در کمربند سیارکی منظومه شمسی است.

در دو تحقیق جدید که با استفاده از داده‌های فضاپیمای "داون"(Dawn) انجام شده، نشانه‌هایی از وجود یک اقیانوس سراسری در سیاره کوتوله "سرس"(Ceres) در گذشته، یافت شده است.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

گیزمگ، از زمانی که فضاپیمای "داون" در سال 2015 وارد مدار "سرس" شد نشانه‌هایی قطعی از وجود یخ و مولکول‌های ارگانیک در قطب‌های این قمر کشف کرد.

ماموریت این فضاپیما در ماه ژوئن سال ۲۰۱۶ به پایان می‌رسید، اما مقامات ناسا ترجیح دادند که در مدار سیاره کوتوله "سرس" بماند و بررسی بیشتری انجام دهد.

اولین داده‌های ارسال شده از سوی این فضاپیما نشان می‌داد که ترکیبات آلی در سطح سیاره کوتوله "سرس" دیده می‌شود. پس از دستیابی به اهداف ماموریت، محققان متوجه شدند این فضاپیما همچنان سوخت دارد و می‌تواند همچنان کار کند.

محققان تیم هدایت فضاپیمای "داون" برای ماموریت جدید آن قصد دارند آن را به ارتفاع ۱۹۲ کیلومتری سطح آن برسانند. پیش از این نزدیک‌ترین ارتفاع به سطح "سرس" حدود ۳۸۴ کیلومتر بوده است.

سرس" نخستین سیاره کوتوله کشف‌شده و بزرگ‌ترین سیارک در کمربند سیارکی و بین مدار مریخ و مشتری است. قطر آن ۹۴۵ کیلومتر است و از نظر بزرگی سی و سومین جرم شناخته شده سامانه خورشیدی است.

"سرس" یک‌سوم جرم کمربند سیارکی را تشکیل می‌دهد و تنها شئ شناخته شده کمربند سیارکی است که دارای تعادل هیدرواستاتیکی است.

حال دو تحقیق جدید با استفاده از داده‌های این فضاپیما نشان می‌دهند که این سیاره کوتوله در گذشته دارای یک اقیانوس سراسری بوده است و در حال حاضر نیز ممکن است مقادیری آب در زیر سطح آن وجود داشته باشد.

"جولی کاستیلو"(Julie Castillo) یکی از محققانی که در هر دو مطالعه حضور داشته است در رابطه با این کشف جدید گفت: هرچه بیشتر با این سیاره کوتوله آشنا می‌شویم متوجه می‌شویم که محیط آن فوق‌العاده پیچیده و متغیر است و زمانی دارای حجم زیادی از آب بوده است.

در یکی از این تحقیقات جدید محققان با استفاده از داده‌های فضاپیمای "داون" ترکیبات ساختارهای درونی این سیاره کوتوله را مورد بررسی قرار دادند و داده‌های فضاپیما را با شبیه‌سازی‌ها مقایسه کردند و به این نتیجه رسیدند که در سه منطقه آتشفشانی و یک کوه مرتفع در سرس اختلافاتی وجود دارد.

در بررسی پوسته این سیاره کوتوله محققان به این نتیجه رسیدند که چگالی آن بسیار به یخ نزدیک است اما استحکام آن بسیار بالاتر از یخ است که این موضوع بسیار عجیب و جالب است.

در اینجا مطالعه دوم به بررسی‌های مختلفی پرداخته است که در آن مشخص شد پوسته این سیاره در طول زمان چه تغییراتی کرده است.

با توجه به مدل‌سازی‌های انجام شده به احتمال زیاد ترکیبی از یخ، نمک، سنگ و هیدرات کلاترات - جامد بلوری که در آن مولکول‌های آب به صورت فراگیر مولکول‌های گاز را احاطه می‌کنند- پوسته این سیاره را ساخته‌اند.

این ترکیب با اینکه چگالی آن برابر با یخ است اما 1000 برابر یخ استحکام دارد.

نتایج این دو تحقیق به ترتیب در ژورنال‌های علمی Geophysical Research و Earth and Planetary Science Letters منتشر شده است.


https://goo.gl/Zh5sJ8