شرح قصائد خاقانی؛ بر اساس شرح برزگر خالقی کانال دیگر ما: گزینهٔ شعر معاصر @gozineyesher لینک پست اول: https://t.me/khaghanieshervani/4
قصیدهٔ۱۰..۲۲. وز در دری نثارساز است. شروانشه صاحبالقران را
قصیدهٔ۱۰
۲۲. وز درّ دری نثارساز است
شروانشه صاحبالقران را
🍃🍃🍂🍁🍂🍃🍃
درّ دری: اضافهٔ تشبیهی، زبان زیبا و شیرین فارسی در قدر و ارزش به مروارید ماننده شده است.
دری: منصوب به در(دربار)
زبان فارسی: از شعب زبانهای ایرانی که در عهد ساسانی، به موازات پهلوی رایج بود و پس از اسلام زبان رسمی و متداول ایران گردید.
گویندگان و نویسندگان ایرانی پس از اسلام بدین زبان سخن گفته و نوشتهاند و اکنون نیز زبان رسمی ایران است.
صاحبالقران: لقبی است که به برخی از پادشاهان و امیران و وزرا میدادندو این عنوان از زمان غزنویان فراتر نمیرود و تا اواخر قاجاریه در ایران معمول بوده است؛ لقب پادشاهی بوده است که در قران دو سیاره مانند زحل و مشتری یا زهره و مشتری به دنیا آمده باشد و پادشاهی را گویند که ظفر و نصرت با وی همراه باشد.
@khaghanieshervani