فرهاد قنبری:. هر کس می‌تواند هر آن چه که خواسته بر زبان آورد و حتی بر در و دیواربنویسد

فرهاد قنبری:
موریس بلانشو در مورد جنبش دانشجویی می شصت و هشت فرانسه گفته بود«جنبش 1968 به عنوان یک تلافی تصادفی و هیجان انگیز بدون برنامه،بدون پروژه و در قالب اشکال اجتماعی که فی الفور پذیرفته می شد،حال و هوای یک عید را داشت...در آن لحظه هیجان ناشی از زیست برابر و این که هر کس امکان سخن گفتن داشته باشد،هدف بود.هر کس می تواند هر آن چه که خواسته بر زبان آورد و حتی بر در و دیواربنویسد.مهم این نیست که چه می نویسد،مهم این است که می نویسد،چون که آن لحظه آزادی است،این نوع آب و هوای کارنااول گونه،همان لحظه ای را به دنبال می آورد که فضای برابری مراسم عید در پی دارد،مگر نه اینکه انتظار بچه ها هم از روی عید،خروج از سلسله مراتب والدین – بچه ها می باشد؟»

هر کسی میخاهد خود را به ثبت برساند، سخن خود را بگوید، دست ها را به نشانه پیروزی بالا ببرد و خود را در تاریخ بگنجاند.

این گفته بلانشو در مورد همه انقلاب ها، جنبش ها حتی انتخابات ها صادق است.
اما هر کارناوال و شب عیدی به پایان می رسد،کرختی عصر روز سیزده به در برای دانش آموزانی که تازه از تعطیلات برگشته اند، نوید تلخ پایان تعطیلات و بازگشت به زندگی روزمره است.
مردم پس از یک شور و اشتیاق شدید انتخاباتی رئیس جمهور خود را انتخاب کردند و حالا در کرختی عصر سیزده به در، شروع به شکوه و شکایت کرده اند.
آنها حق دارند، بیست و چهار میلیون نفری که ساعت ها در صف ایستادند تا این جشن عمومی را به پا کنند عیدی مناسبی نگرفته اند.
در این میان زنان، اقلیت های دینی و اقوام که بیشترین نقش را در این جشن داشته اند دست شان از همه خالی تر است.
بدون شک بیش از نیمی از این بیست و چهار میلیون رای آقای روحانی توسط زنان به صندوق ریخته شد، زنانی که حتی یک نفر از بین آنها برای پست وزارت انتخاب نشده است. مغموم بعدی این مراسم دو استانی هستند که روحانی بالاترین درصد آرا را در آنجا کسب کرد، آنها حتی در مراسم اختتامیه هم جایی برای خود ندیدند و قبل از پایان فستیوال به خانه برگردانده شدند.

نمی توان با این منطق که حق رئیس جمهور است که وزرای خود را هر گونه که دلش خواست انتخاب کند، این وضعیت را توجیه کرد. آقای رئیس جمهور باید بر اساس شعارها و صحبت هایشان در مناظره ها و تبلیغات کابینه خود را معرفی نمایند.
هیچ واژه ای اندازه حقوق زنان، اقوام و مذاهب در تبلیغات انتخاباتی ایشان استفاده نمی شد. آقای روحانی از استفاده از گیوه های کشیده می گفت که تمام قد به میدان آمدند و این پیروزی را رقم زدند.
بخش اصلی این گیوه کشیده ها زنان، اقوام ،مذاهب و دانشجویان بودند، که در عمل همه مورد بی مهری قرار گرفته اند.

تقلیل پست خانم مولاوردی و کنار گذاشته شدن مجید انصاری که مورد حمایت بخش عظیمی از رای دهندگان به آقای روحانی بودند جای تاسف و سوال دارد.
از سوی دیگر باقی ماندن افرادی مانند نهاوندیان، نوبخت، سلطانی فر و اضافه شدن افرادی از این قبیل که هیچ موضع فکری مشخصی ندارند همه از سوالاتی است که آقای روحانی باید در مورد آنها به حامیان خود توضیح دهد.
telegram.me/kharmagaas