‍ فرهاد قنبری:

‍ فرهاد قنبری:
هانا آرنت می نویسد؛ «اصطلاح توده ها تنها به آن مردمی اطلاق می شود که به دلیل آنکه ماهیتاً چیزی بیشتر از افراد بی تفاوت نیستند، نمی توان آنها را در سازمانی مبتنی بر مصلحت مشترک یا در احزاب سیاسی و حکومت های محلی یا در سازمان های حرفه یی و اتحادیه های کارگری متشکل کرد. این مردم به گونه یی بالقوه در هر کشوری وجود دارند و اکثریت عظیم افراد خنثی و از نظر سیاسی، بی تفاوت کشور را تشکیل می دهند که نه به حزبی می پیوندند و نه حتی به پای صندوق های رای می روند.» بالطبع این خنثایی همیشگی نیست این توده اگر زمانی فراخوانده شود، اگر به او گفته شود که قرار است در ویترین قرار داده شود، اگر به او وعده داده شود که قرار است که میکروفن ها مقابلش چیده شده و فلش دوربین ها او را ثبت کند حاضر می شود نقش معینی را بازی کند.
در مدارس ناظمان و معلمان برای کنترل بچه های درس نخوان و مزاحم به آنها مسئولیت های مختلف از قبیل مبصری یا انتظامات می دهند. آنها با یک تیر دو نشان می زنند اول اینکه آنها را خوب کنترل می کنند و در ثانی سایر دانش آموزان نیز به واسطه کاریزما یا ترس از این دانش آموزان به راحتی کنترل و رام می شوند.
با این روش دانش آموزی که زمانی غیر قابل کنترل ترین دانش آموز مدرسه محسوب می شد به پلیسی بسیار سخت گیرتر از ناظم تبدیل شده به طوری که از هیچ تهدید و فشاری بر دانش آموزان دریغ نمی کند و حتی به راحتی دوستان خود را نیز به ناظم می فروشد.

نقشی که امروز این بازیگران و خوانندگان دست چندمی اما محبوب در بین توده ها برای اصولگرایان ایفا می کنند شبیه نقش همان دانش آموز مزاحم و سر به هوای مدرسه است. اصولگرایان (در مقام ناظم)در به دست آوردن دل دانش آموزان مدرسه عاجز مانده اند .
آنها شکست از پی شکست را تحمل کرده اند. ناظمان اعمم از حداد عادل و محسن رضایی و قالیباف و جلیلی و توکلی و رئیسی و...همه در سالهای اخیر شکست خورده اند.
آنها دست به آخرین روش کنترل و جذب دانش آموزان مدرسه زده اند و آن هم استفاده از جذابیت بچه شرور و بازیگوش مدرسه است. دانش آموزی که تا دیروز نمی دانست اتاق ناظم کجاست، امروز در در ردیف اول جلسه شورای مدرسه نشسته است و مدام از دست مدیر و ناظم تقدیر نامه و جایزه می گیرد.

اینجا باید به سخنان دو سال قبل دکتر اباذری در مورد پدیده پاشایی برگردیم و با دقت بیشتری گوش فرا دهیم. نهیبی که آن روز برای بسیاری خوش نیامد .
اباذری می گفت «این مساله، یک نکته شبه‌فاشیستی دارد که من از آن وحشت دارم. یک ترس متقابل است … سیاست‌زدایی، انهدام هر آن چیزی است که برایش انقلاب شد و وعده زیادی برایش ایستاده‌اند».
امروز در صف اول اصولگریان و اهدای یادبودهایشان همین انهدام را می توان به عینه تماشا کرد.
telegram.me/kharmagaas