فرهاد قنبری:

فرهاد قنبری:
⏺ رئیس فدراسیون دو میدانی گفته است که ماهیانه یکصد میلیون تومان هزینه احسان حدادی می کند. با این حساب سالی یک میلیارد و دویست میلیون تومان و در چهار سال نزدیک پنج میلیارد تومان از بودجه عمومی مملکت هزینه یک ورزشکار می شود تا احتمالا در المپیک و بازی های آسیایی یک مدال برای کشور کسب نماید.

⏺ در ایران امروز به واسطه سیطره دولت در همه عرصه های فرهنگی و اجتماعی طبقات رانت خواری شکل گرفته است که کسی به آن توجه چندانی نمی کند. طبقه ای که همیشه از جامعه و ملت و دولت همیشه طلب کار است و در ازاء چگونگی کسب درآمدهای کلان خود سخنی به میان نمی اورد.
بسیاری از مجریان و بازیگران سریال های مبتذل صدا و سیما و ورزشکاران به واسطه این نگاه دولتی توانسته اند درآمدهای کلانی به جیب بزنند و در عین حال هم محبوبیت فراوانی به دست بیاورند و همیشه از جامعه طلب کار باشند.
⏺ در شرایطی که گرانی و فقر آسیب های جدی و شدیدی را به بسیاری از کارگران و طبقات پایین اجتماع وارد کرده است اندک تغییری در سبک زندگی و میزان درآمد این افراد ایجاد نشده است و انگار همگان هم پذیرفته اند که این میزان درآمد و هزینه حق طبیعی این افراد است.

⏺ متوسط درآمد یک فوتبالیست درجه اول در لیگ اسپانیا، ایتالیا و آلمان چیزی حدود ده تا پانزده برابر کارگران آن جامعه است یا متوسط درآمد یک ملی پوش تیم ملی والیبال آمریکا (که اغلب قهرمان جهان و المپیک است) شش تا هشت برابر متوسط درامد معلم در آمریکاست. اما متوسط درآمد فوتبالیست های لیگ ایران چیزی حدود پنجاه تا شصت برابر درآمد یک کارگر و متوسط ملی پوشان والیبال ایران چیزی حدود شصت تا هفتاد برابر حقوق یک معلم است و جالب تر آنکه همیشه از بی توجهی و کمبود درآمد در حال شکوه کردن و نالیدن هستند و برخی از آنها حتی مدعی ساخته شدن مجسمه هایشان در میادین شهر نیز می باشند.
مسئله بعدی اینکه اگر ورزشکار غربی چنین درآمدی دارد (برعکس نمونه ایرانی) نه از جیب خزانه عمومی مملکت بلکه از طریق سرمایه گذاری بخش های خصوصی تامین می شود.
حال آنکه برخی از این ورزشکاران در ایران چنان از جامعه طلب کار هستند که حتی پس از خداحافظی از ورزش حرفه ای بدون داشتن اندک سواد و تجربه ای در شورای شهر و دیگر سازمان ها دنبال گرفتن پست و مقام و استفاده از رانت های دیگر هستند، ورزشکارانی که گاه آرزو میکنیم ایکاش هیچگاه جام جهانی نمی رفتند و مدال المپیک و جهانی کسب نمی کردند..

⏺ صدا و سیما سالانه هزاران میلیارد از بودجه عمومی مملکت پول دریافت می کند و به ندرت در این زمینه به نهادی پاسخگوست. در این رسانه برای ساخت برخی از سریال ها (مانند پایتخت، یوزارسیف و..) میلیاردها تومان دستمزد پرداخت می شود یا مجریانی مانند رامبد جوان، مهران مدیری، رضا رشید پور و محمد رضا گلزار برای اجرای هر برنامه بی سر و ته خود دهها میلیون تومان دستمزد دریافت می کنند...
بی شک اگر نگاه غیر دولتی بر عرصه فرهنگ و ورزش کشور حاکم بود و شبکه های تلویزیونی و باشگاههای ورزشی مثل اکثر نقاط جهان مجبور بودند که درآمد زایی داشته و خود از پس هزینه هایشان برآیند نه چنان دستمزدها و ریخت و پاش هایی می کردند و نه این میزان سوء استفاده از بودجه عمومی صورت می گرفت‌.
جالب تر آنکه بسیاری از همین افراد که با استفاده از چنین شرایطی به ثروت های کلانی دسته یافته اند و بیشترین آسیب را به فرهنگ و هنر و ورزش کشور نیز وارد کرده اند همیشه ژست مردمی اتخاذ کرده و خود را مدافع از حقوق طبقات پایین معرفی می کنند...

@kharmagaas