فرهاد قنبری:. خالق جهان خاصی هستند

فرهاد قنبری:
عده ای از کارگردانان مشهور عرصه سینما مانند اینگمار برگمان، تارکوفسکی،ویم وندرس، عباس کیارستمی و..... خالق جهان خاصی هستند.
اغلب فیلم های این کارگردانان در عین سادگی در آمیخته با مفاهیم عمیق انسانی بوده و بوی نوستالژی می دهند، نوستالژی انسانی که زمانی خانه داشت، روح داشت ، مسیر خانه خود را بلد بود، انسانی که در آزمندی و طمع دنیای مدرن اسیر نشده بود.
فیلم هایی که تنهایی، دلزدگی و تک ساحتی شدن انسان مدرن را به نمایش می گذارند، فیلم هایی که تماشای هر کدام از آنها بوی فراموش شده ای از انسان و درست زیستن انسان را به مشام می رساند و افسوسی عمیق را بر دل می نهد.
به شخصه به آثار همه کارگردانان صاحب اندیشه در عرصه سینما علاقه مند هستم ولی فیلم های این قبیل کارگردانان را با رغبت و علاقه قلبی بیشتری نگاه می کنم.

فیلم« خانه دوست کجاست » ساخته عباس کیارستمی از این دست فیلم هاست. فیلمی که در عین سادگی و بی آلایشی مفهوم عمیقی از انسانیت و مسئولیت انسانی را به نمایش می گذارد.

دوربین کیارستمی یک روستای دور افتاده ای را به تصویر می کشد که در آن با وجود تمام سختی و زمختی زندگی ، رایحه لطیفی از عشق و حیات به مشام می رسد.

خانه دوست کجاست فیلمی است که باید در تمام مدارس ایران در زنگ هنر ( به جای کلیشه تکراری کپی کردن از روی کوزه ) برای دانش آموزان به نمایش گذاشته شود.
@kharmagaas