فرهاد قنبری:. امروز به روز جهانی زمین مشهور است

فرهاد قنبری:
امروز به روز جهانی زمین مشهور است.
زمین به عنوان بزرگترین و ارزشمندترین دارایی انسان روز به روز در حال نابودی بیشتر است و بشر حریص و طماع با جنونی افسارگسیخته در حال غارت بیشتر آن است.
تخریب و چپاول درختان و جنگل ها، دستکاری های غیر اصولی در زمین برای برداشت و ذخیره آب ، کشت بی رویه، بهره برداری و ایجاد معادن فراوان، تولید گازهای سمی و ویرانگر، ساخت خانه ها و جاده ها در دل بکرترین و صعب العبورترین جاها و....امثالهم همه نشانه های از اشتهای سیر ناپذیر انسان و بستن کمر به قتل زمین است.

نامگذاری روز زمین فرصتی است تا انسان برای لحظه ای هم شده به زمین بیاندیشید و تصمیمی جدی برای تغییر رویکرد خود نسبت به آن داشته باشد.
رویکردی که باید به زمین به عنوان مآوا بنگرد و انسان را همچون زائری مشتاق (نه صاحبی ویرانگر) تعریف کند که در زمین قدم برمی دارد.

دیالوگی از فیلم آینه آندری تارکوفسکی:

«در خانه‏ ای زندگی می‏کنم
که هیچ‏گاه ویرانش نخواهم کرد
می‏خواهم تمامی انسان‏های قرون و اعصار
به درون اش آیند و در آن سکنی گزینند
می‏خواهم که با زنان و کودکان شان بر روی یک‏ نیمکت بنشینم
همان نیمکتی که پدربزرگ‏ ها بر آن نشسته‏ اند و نوه‏ ها بر آن خواهند نشست، همان نیمکتی که آینده‏ و گذشته را به هم پیوند داده است.»
@kharmagaas