فرهاد قنبری:. مرگ بر سازشکار!

فرهاد قنبری:
مرگ بر سازشکار!

اولین شرط ساخت یک جامعه مدرن سازش نیروها و گروههای اجتماعی مختلف و مخالف و دنبال کردن خواسته های خود بدون خشونت ورزی و توهین به یکدیگر است، این چیزی است که جامعه غرب پس از سالهای طولانی جنگ های مذهبی و نژادی به آن دست یافته است. (امروزه در یک جامعه غربی ممکن است در یک آپارتمان چند طبقه، یک کشیش، شیطان پرست، مارکسیست و... بدون کوچکترین بی احترامی و خشونتی زندگی کنند‌.)

در مقابل جامعه ما از لحاظ فرهنگی کاملا برعکس یک جامعه توسعه یافته است و هنوز مفهوم «شهروند» به معنای مدرن آن درک نشده است. در ایران تقریبا همه گفتمان های حاضر در عرصه سیاسی و اجتماعی دچار «خشونت گفتمانی» هستند و هر گفتمان بیشتر از آنکه دنبال تثبیت و به رسمیت شناختن خود باشد به دنبال نفی و انکار و حذف گفتمان های دیگر است.

در جامعه ما دیالوگ و گفتگو جایگاه چندانی ندارد و همه نیروهای اجتماعی چنان به تک گویی عادت کرده اند که با شنیدن اولین صدایی که کمی با گفتمان آنها همخوان نبوده یا مخالف باشد، کفن پوشیده و شمشیرهایشان را برای نابودی آن تیز می کنند.
یکی از شعارهای همیشگی این جامعه که برای تحقیر یا تمسخر «دیگری» به کار می رود زدن برچسب سازشکاری است. (در حالی که در همه دنیا سازشکاری به عنوان قدرت یک حاکم یا جریان سیاسی به شمار می آید که با سازش توانسته است مقابل فاجعه ای بدتر را بگیرد)

در حوزه خصوصی و روابط فردی جامعه ما هم چنین تصویری حاکم است و همه ساکنان این سرزمین به مونولوگ هایی تک بعدی بدل گشته ایم که قدرت برقراری دیالوگ را از دست داداه ایم و اصطلاحا زبان یکدیگر را نمی فهمیم (نیازی هم برای فهمیدن زبان یکدیگر احساس نمی کنیم)
آمار بالای طلاق یا میزان پرونده های مربوط به دعواها و درگیری های خیابانی در دادگاها، نشان می دهد که ما اغلب قدرت برقراری ارتباط کلامی درست و معقول را نداریم و در برقراری دیالوگ مشکلات فراوانی داریم.

جامعه ای که تک تک گروههای اجتماعی و افراد در آن به تک گویی و شعار مرگ بر سازشکار مسلح شده اند نمی توانند با یکدیگر ارتباط برقرار کنند، در این جامعه ممکن است کوچکترین مشکلی مانند اختلاف بر صف نانوایی که ممکن است با یک دیالوگ بسیار ساده حل شود به یک دعوای خونین ختم گردد، یا زن و مردی که با هزار مشکل زندگی مشترک خود را آغاز کرده یا ساخته اند به علت نداشتن قدرت برقراری دیالوگ یا ترس از سازشکار نامیده شدن با مسائل و مشکلاتی بسیار ساده و سطحی از یکدیگر جدا می شوند.
@kharmagaas