فرهاد قنبری:. در دهه سیاست زده و پر مصیبت «شصت» جایی برای کودکی کردن، جود نداشت

فرهاد قنبری:
در دهه سیاست زده و پر مصیبت "شصت" جایی برای کودکی کردن، جود نداشت.
برای نسل ما مقدر شده بود که کودکی نداشته باشد و از همان هفت سالگی مثل بزرگترها لباس بپوشد و پنجه در پنجه صدام حسین و امپریالیسم خارجی و ایادی داخلی آن بیندازد، نسلی که خیلی زود باید" فهمیده" میشد و نارنجک به کمر می بست.

قاسم افشار برای ما متولدین نیمه اول دهه شصت چهره محبوبی نبود، افشار برای نسل ما بخشی از پروژه بزرگی محسوب می شد که دست به دست هم داده اند تا فرصت کودکی را از ما بگیرند، افشار درست در ساعتی که منتظر شروع برنامه کودکی یا سریالی بودیم پیدایش می شد و پدران عبوسی را که هیچ اعتقادی به احترام به نظر فرزند نداشتند را محو خود میکرد. پدرانی که با شنیدن هر خبری اعمم از اخبار بوسنی یا جنگ اول خلیج فارس، سری از تعجب و تاسف تکان می دادند ومدام ته دلمان را خالی می کردند، که باز قرار است چه بلایی به سرمان بیاید.
کم کم ما که بزرگ شدیم، حساسیت های پدر به اخبار هم کمتر شد ولی هنوز گهگاه قاسم افشار را که موهایش روز به روز سفیدتر می شد را در صفحه تلویزیون میدیدیم و با چشم غره ای شبکه را عوض می کردیم.

او را از یک روز ناگهانی دیگر در تلویزیون ندیدیم و پس از آن دیگر هیچوقت از او دلخور نبودیم.
@kharmagaas