باور نمی‌کنم که امروز سالگرد اخوان شاعر باشد، چون مرگ شاعر را باور نمی‌کنم، اگر شاعر بمیرد، شعر می‌میرد

باور نمی کنم که امروز سالگرد اخوانِ شاعر باشد، چون مرگ شاعر را باور نمی کنم، اگر شاعر بمیرد، شعر می میرد.
همچنان که مردن چراغ، به سادگی، مرگ نور است، پس اخوانِ شاعر درنگذشته است. چون او ـ یک کلام ـ درنگذشتنی است.
جانش را نفس به نفس مایه دست جاودانگی خود کرده، صدا به صدای ملّت خود افکنده، مشعلش گذرگاهی چهل ساله از معبر تاریخی ما را تا قرنها بعد چراغان کرده، به عبارتی: ماده ای ناپایدار به نیرویی پر تپش مبدل شده است.
ما همه در می گذریم. نه شکوه ای هست نه اعتراضی. امّا او داربست بلند نام و مفهوم ملّتی است که ماییم. پس به سوگش نمی نشینیم .
گرد هم آمده ایم تا نام بلندش را که هم اکنون تداعی کننده بخش عمیقی از فرهنگ ما شده است، حرمت بگذاریم.
به او سلام می کنم. حضورش محسوس است. پیش پایش بر می خیزم.
(به مناسبت نخستین سالگرد درگذشت مهدی اخوان ثالث)
@kharmagaas
31 مرداد 1370
احمد شاملو