فرهاد قنبری

فرهاد قنبری

بسیاری از ما ایرانی ها همیشه دوست داریم برای هر اتفاقی دست های پشت پرده ای را طراحی کنیم.
از بیشترین اشاره های ما به دست های پشت پرده این جمله «همشون دست شون تو یه کاسه است»می باشد.
در هر بحث و مجادله ای سریع با گفتن این جمله که «تو چقدر ساده ای بابا اینها همشون دستشون تو یه کاسه است»سعی می کنیم مخاطب را از جهل و گمراهی خود آگاه کنیم و سپس با خنده ملیحانه ناشی از رضایتی که از دانای کل بودنمان بر لب مان می نشانیم، مخاطب را شرمنده کرده و وادار به سکوت می کنیم
این «دست های در یک کاسه»را همه جا با خود حمل می کنیم تا در صورت نیاز سریعا مخاطب را آچمز کنیم. اگر بحث در مورد اصولگرا و اصلاح طلب باشد،اگر بحث در مورد روابط بین الملل باشد ، اگر بحث در مورد نزاع قدرت باشد، اگر بحث در مورد تورنمت های ورزشی باشد، اگر بحث در مورد فستیوال های هنری و خلاصه هر موردی باشد، سریعا این دست های پشت را دیده و جمله اینها همشون دستشون تو یک کاسه است را استفاده می کنیم.
اینکه نقشه کشیده اند تا ما را پای صندوق رای بکشانند ،اینکه نقشه کشیده اند اسکار را به فرهادی بدهند،اینکه نقشه کشیده اند که برزیل هفت گل از آلمان بخورد، اینکه ایران و آمریکا پشت پرده نقشه کشیده اند امریکا سلاح هایش را بفروشد ،اینکه روسیه تمام مهره ها را می چیند و بسیاری از این «همه دست های در یک کاسه»دیگر ،اما این میزان استفاده از این جمله برای چیست؟؟

در واقع ما برای راحت کردن مسئله و تن در ندادن به تفکر و توضیح و تحلیل مسائل با گفتن «اینها همشون دستشون تو یه کاسه است»سعی در ساده سازی رویدادها و حل مسائل مختلف برای خود داریم. ما به جای اینکه دنبال تحلیل مسائل و اتفاقات بین المللی و سعی در فهم مناسبات قدرت و بالا بردن فهم فرهنگی و هنری خود باشیم با یک جمله مسئله را حل کرده و باب تفکر را می بندیم و سراغ امورات روزمره خود می رویم.

نتیجه چنین دیدگاهی تبدیل فرد به سوژه ای بی مسئولیت منفعل و پذیرا است.
وقتی می دانم همه دست ها در یک کاسه است چه نیازی به رای دادن و مشارکت سیاسی دارم؟
وقتی می دانم همه دست ها در یک کاسه است چه نیاز به واکنش منفی یا مثبت در برابر محصولات تولید شده فرهنگی دارم؟
وقتی می دانم دست ها همه در یک کاسه است و یک جریان مخوف فراماسونری دنیا را می گرداند چه نیازی به اعتراض و موضع گیری در مقابل سیاست های تجاوزکارانه، غیر انسانی و امپریالیستی برخی کشورها دارم؟

سوژه ای که پست پشت همه اتفاقات دست های در یک کاسه را می بیند ،سوژه کلبی مسلک و بی مسئولیتی است که حاضر به پذیرش بار جهالت خود نیست و با این روش سعی در فرار به جلو و توجیه بزدلی و نادانی خود دارد.
@kharmagaas