در نگاه و تعریف افلاطون عدالت یعنی قرار گرفتن هر چیز و هر کس در جایگاهی که بیشترین شایستگی و آگاهی نسبت به آن را داراست

در نگاه و تعریف افلاطون عدالت یعنی قرار گرفتن هر چیز و هر کس در جایگاهی که بیشترین شایستگی و آگاهی نسبت به آن را داراست. بر اساس این نگاه جامعه عادلانه، جامعه ای است که در آن هر کس به کاری مشغول شود که در آن تخصص و علم لازم را دارد. در نگاه افلاطون قرار گرفتن یک نفر در مقام و جایگاهی که تخصص و درک چندانی در آن زمینه ندارد، مصداق بارز ظلم و بی عدالتی محسوب می شود. در این تعریف از عدالت، مفاهیم و صفات انسانی مانند "خوب" خردمند" ظالم" فاسد" لایق" عادل" و امثالهم تغییر می کند و افراد با توجه به لیاقت و توانایی ها و جایگاهی که اشغال کرده اند، واجد این صفات می شوند.

حال با نگاهی به جایگاه بسیاری از مدیران ارشد فرهنگی و سیاسی و اقتصادی و ... در جامعه ما می توان اذعان کرد که اگر افلاطون امروز زنده و این وضعیت را مشاهده می کرد، بی شک ایران را یکی از ناعادلانه ترین جوامع دنیا توصیف می کرد
قرار گرفتن فردی که توان و سواد مدیریتی یک پارک یا یک دبستان کوچک را ندارد در مقام نمایندگی مجلس، وزارت یا مدیر کلی فلان سازمان خود نماد بارز رانت خواری و فساد است.

@kharmagaas