گل‌های آفتابگردان_ ونسان ونگوک

گل های آفتابگردان_ ونسان ونگوک

ونسان ونگوک عاشق گل فتابگردان بود، او در طول ده سال فعالیت هنری خود تابلوهای بسیار زیادی با موضوع گل های آفتابگردان آفریده است.
ونگوگ از اختلال دو قطبی رنج می برد و نقاشی هایش به نوعی برشی از جهان ذهنی اوست، نقاشی های پر از گل و سرسبزی با آمیزشی از رنگ های تند، جلوه ای از درون پر آشوب این شوریده بزرگ جهان نقاشی است‌.

گل آفتابگردان در ادبیات هلندی، نمادی از فداکاری، وفاداری و تعهد به دوستی است. این گل در مراحل مختلف غنچه‌کردن تا پژمرده‌شدن، چرخهٔ زندگی از تولد تا مرگ را به مخاطب یادآوری می‌کند.

ونگوک در گل آفتابگردان خودش را می یافت، درون ناآرام ونگوک در دل طبیعت و آفریدن تصاویری که جهان را به شیوه دلخواه خود پدیدار می کرد آرام می گرفت. گل های آفتابگردان در سبزی و زردی و در گردش هر روزه به سمت خورشید، تپشی مداوم، گذری آنی و عشقی بی دریغ را به ذهن متبادر می سازد...

پس از مرگ ونگوک، دوستان و آشنایش به احترام او ، تابوتش را پر از گل‌های آفتابگردان کردند.
@kharmagaas