فرهاد قنبری:. دریدا می‌گوید «نوشتار مانند فرزندی است که از زهدان مادر (مؤلف) جدا شده

فرهاد قنبری:
دریدا می گوید « نوشتار مانند فرزندی است که از زهدان مادر ( مؤلف ) جدا شده. هر خواننده ای می تواند برداشت خود را داشته باشد.
بارت هم معتقد بود مولف مرده است. به عقیده این اندیشمند فرانسوی نمی توان مولف را بر بالای متن سنجاق کرد و هر خواننده ای را در حال نوشتن متن می بیند.
در چنین نگاهی هر متنی به اندازه تعداد خوانندگانش تفسیر و برداشت مختلف دارد و معنا هیچگاه تثبیت نمی شود.
افراد بر اساس جهان بینی و فرهنگ و شرایطی که در آن رشد یافته اند به سراغ متون مختلف رفته و برداشت و نوع نگاه خود را ارائه می دهند. مثلا برداشتی که ابوبکر بغدادی یا یوسف قرضاوی و.... از متون اسلامی دارند به فراخور عینکی است که بر چشم دارند و بر آن اساس معرفت های مختلفی هم عرضه می نمایند.

مشکل اساسی و خشونت ورزی در قبال خوانش دیگری زمانی آغاز می شود که خوانش و برداشت خود از متن را تنها حقیقت ممکن و تنها تفسیر قابل اعتنا اعلام کرده و خوانش و برداشت دیگران را عین جهل و گمراهی بدانیم و همه را به مبارزه و نفی آن برداشت ترغیب نماییم.
به عقیده میشل فوکو خشونت گفتمانی شنیع ترین شکل خشونت است.
خشونت گفتمانی توان ارتباطی، تعلق به همنوعان، ارزشهای مشترک انسانی را نابود کرده و حرمتهای ارزشی و اخلاقی بین فردی و اجتماعی را به چالش می کشند.

اینکه سوژه تعریفی از حقیقت را پذیرفته و تمام تعاریف دیگر حقیقت را عین گمراهی و جهل بداند از نگاه فوکو مصداق شدیدترین شکل خشونت ورزی است.
@kharmagaas