من آن خرمگسی هستم که خدا وبال این دولتشهر کرده و تمام روز و همه جا شما را نیش زده و برمی انگیزانم. دیگر به آسانی کسی چون مرانخواهید یافت و از این رو به شما اندرز می دهم که از گرفتن جان من درگذرید. «دفاعیات سقراط» @farhad_ghanbariiiii
فرهاد قنبری:
فرهاد قنبری:
نگاهی به خاطرات جهانگردان خارجی و نوشته های مختلف در زمینه های اجتماعی، نشان می دهد پوشش زنان ایرانی در دوره قبل از پهلوی (به ویژه دوران صفوی تا اواخر قاجار) تفاوت زیادی میان روستاها و ایلیاتی ها با خانواده های شهری به ویژه درباریان و طبقه مرفه جامعه داشته است.
لباس زنان ايلياتی و روستايی که اکثر آنها در کارهای اقتصادی خانواده سهمی داشته اند به مراتب شکل راحت‌تر و آزادتری داشته است، اغلب این جهانگردان و خاطره نویسان در یادداشت های خود به این امر تاکید داشته اند که اغلب زنان روستایی و عشایری حجاب خاصی نداشتند و موهای خود را بافته یا توسط پارچه یا شالی از پشت می بستند.
این مسئله در میان زنان شهری به ویژه طبقات بالا برعکس بود، به گونه ای که زنان درباری و خاندان شاهی از برقع و روپوش برای پوشاندن صورت و بدن خود استفاده می کردند و هیچ مرد غریبه ای امکان مشاهده صورت یا قسمتی از بدن آنها را نداشت.
در واقع داشتن حجاب و پوشش بیشتر به عنوان یکی از تمایزهای اصلی طبقات بالا و شهری در مقابل طبقات پایین و روستایی به شمار می رفت.
با به قدرت رسیدن رضا شاه، به ویژه پس از مسئله کشف حجاب کم کم این مسئله برعکس شده و تغییرات محسوسی در نوع پوشش زنان طبقات بالا و پایین جامعه به وجود می آيد، از این زمان به بعد کم کم زنان ثروتمند، مدرن و شهری سعی می کنند با تقلید از سبک پوشش زنان غربی خود را از طبقات پایین جامعه متمایز کنند و طبقات روستایی نیز با گذر زمان پوشش و حجاب کاملتری را نسبت به گذشته انتخاب می کنند.
@kharmagaas