فرهاد قنبری:. دموکرات‌های آمریکا و اصلاح طلبان ایران

فرهاد قنبری:
دموکرات های آمریکا و اصلاح طلبان ایران

پیروزی دونالد ترامپ در انتخابات آمریکا و نحوه مواجه دموکرات ها و رسانه های وابسته به این جریان در این دو سال گذشته از سویی و شیوه عملکرد ترامپ و تیم همراه و هواداران او در سوی دیگر، ناخوداگاه چگونگی پیروزی احمدی نژاد در انتخابات سال هشتاد و چهار و نحوه مواجه اصلاح طلبان و عملکرد او تا سال هشتاد و هشت را به خاطر می آورد.
دموکرات های آمریکا به مانند اصلاح طلبان ایران در سال هشتاد و چهار از پیروزی خود مطمئن بودند و به رقیب نگاهی از بالا داشته و به دیده تمسخر در او می نگریستند (به یاد آورد مناظره نوبخت نماینده هاشمی با نماینده احمدی نژاد سه روز مانده به دور دوم انتخابات سال هشتاد و چهار را) آنها ترامپ را در حد و قواره ریاست جمهوری نمی دیدند و به جای اینکه به نقد اصولی برنامه ها و شعارهای او بپردازند دائما سبک زندگی و رفتار و گفتار او را به تمسخر می گرفتند (به مانند رفتاری که اصلاح طلبان ایران با احمدی نژاد داشتند)

دموکرات های آمریکا پس از پیروزی ترامپ و خارج شدن از شوک این شکست دوباره (مانند اصلاح طلبان ایران) به جای نقد سیاست های او با تمام روزنامه ها، شبکه های تلویزیونی و ابزارهایی که در اختیار دارند به تخریب همه جانبه و رد کامل او روی آورده اند. آنها به جای نقد اصولی و عامه فهم برنامه های ترامپ با شعارهای کلی و دادن آمارهای عجیب، کلیت ترامپ را نفی کرده و او را رد می کنند. آنها بدون آنکه معیارها و عوامل مشخص و عینی را معرفی کنند ترامپ را به عنوان بزرگترین تهدید برای جایگاه کشورشان معرفی می کنند و همه اینها در شرایطی است که اکثریت مردم آمریکا چنین وضعیتی را احساس نمی کنند. (این همان رفتاری نبود که رسانه های اصلاح طلب در چهار سال اول دولت احمدی نژاد با او داشتند؟؟ به یاد آوریم تیترهایی روزنامه هایی مانند شرق، آفتاب، اعتماد و اعتماد ملی در آن سالها را)

در سوی دیگر داستان محمود احمدی نژاد و دونالد ترامپ قرار دارند. هر دو این افراد امید چندانی به پیروزی نداشتند و خود را اصلا لایق چنین جایگاهی نمی دیدند و همین عامل باعث خودبزرگ بینی بیش از اندازه آنها پس از رسیدن به این جایگاه شد.
آنها پس از پیروزی در انتخابات های کشورهایشان سعی کردند شیوه و مدل حکومتی جدیدی را اتخاد نمایند که تفاوت ملموسی با تمام رئیس جمهورهای سابق کشورهایشان داشته باشد.
هوادران ترامپ به مانند هواداران احمدی نژاد او را معجزه هزاره جدی نامیدند و در این راه تا آنجا که می توانستند در توهم خود بزرگ بینی او دمیدند.
حالا ترامپ هم به مانند احمدی نژاد خود را موفق ترین رئیس جمهور تاریخ کشورش می داند و به غیر از کردار و گفتار خود هیچ غیری را به رسمیت نمی شناسد و در مقابل حزب دموکرات هم خود را آماده می کند تا با تمام قوا در انتخابات بعدی حاضر شده و او را کنار بگذارد.
اما آنچه مشخص است اینکه انتخابات آمریکا در سال دو هزار و بیست انتخابات ساده ای نخواهد بود و به نظر به مانند انتخابات سال هشتاد و هشت ایران هیچکدام از طرفین حاضر به پذیرش ساده شکست خود نخواهند بود.

پ.ن: البته کنش احمدی نژاد و ترامپ در عرصه بین الملل یک تفاوت عمده داشت و آن اینکه احمدی نژاد با ماشین قراضه ژیان مدل هفتاد میلادی آن رجز خوانی ها و لایی کشی ها را در جاده پر و پیچ و خم انجام می داد و حال آنکه ترامپ سوار بر بولدوزی غول آسا همان اعمال را انجام می دهد و این دو تفاوت اساسی دارد.
@kharmagaas