من آن خرمگسی هستم که خدا وبال این دولتشهر کرده و تمام روز و همه جا شما را نیش زده و برمی انگیزانم. دیگر به آسانی کسی چون مرانخواهید یافت و از این رو به شما اندرز می دهم که از گرفتن جان من درگذرید. «دفاعیات سقراط» @farhad_ghanbariiiii
فرهاد قنبری:. قلمرو بی کرانگی
فرهاد قنبری:
قلمرو بی کرانگی
به نظر من رابطه مادر و فرزندی یک تجربه کاملا خصوصی، احساسی و غریزی میان دو نفر (به ویژه از سوی مادر) هست که هیچ ایدئولوژی و گفتمانی نباید سعی در سیاسی کردن و نوشتن نقدهای اجتماعی بر آن داشته باشد.
این رابطه فراتر از تمام چارچوب ها و مناسبات سیاسی، اقتصادی قرار دارد و قلمرو حاکمرانی آن نه عقلانیت بلکه احساسات محض است.
رابطه مادر و فرزندی در میان همه جانداران رابطه ای عجیب و حیرت انگیز است، پرندگان با به جان خریدن تمام خطرها طعمه ای را صید کرده و ساعت ها در دهان خود نگه می دارند تا آن را در دهان بچه هایشان قرار دهند، درنده گان با قدرت و سرعتی وصف ناپذیر به دنبال شکار می روند تا طعامی برای فرزاندانشان آماده کنند، ضعیف ترین خزندگان در مواجه با خطر برای فرزندانشان، در لحظه سرتا پا جسارت، قدرت و خشم می شوند و....
بسیاری زنان تمام احساسات و علایق خود را فدا می کنند فقط به خاطر اینکه فرزندانشان را تنها نگذراند و در کنار خود شاهد رشد و بزرگ شدنش باشند، زنانی که گاها سخت ترین شرایط را می پذیرند تا فرزندانشان را داشته باشند.
بی شک این نوع رابطه و این میزان از خودگذشتگی ها با هیچ عقلانیت و منطقی سازگار نیست و کسی هم نباید سعی در توجیه یا نقد عقلانی آن داشته باشد.
قلمرو مادری قلمرو احساسات، عشق و بی کرانگی است.
@kharmagaas