فرهاد قنبری:. مادر

فرهاد قنبری:
مادر

⏺ رابطه مادر و فرزندی تجربه ای کاملا فردی، احساسی و غریزی میان دو نفر (به ویژه از سوی مادر) هست که هیچ ایدئولوژی و گفتمانی نباید (و نمی تواند) سعی در سیاسی کردن و نوشتن نقدهای اجتماعی بر آن داشته باشد‌. در سالهای اخیر به وفور مشاهده می کنیم که اولترا فمنیست های جهان سومی که فمنیسم را با دریدگی در خانواده و پولی دیدن تمام مناسبات اجتماعی اشتباه گرفته اند به وفور مطالب مختلفی در اعتراض به نادیده گرفته شدن حق و حقوق مادر در خانواده به واسطه فعالیت هایی مانند شست و شو، پخت و پز و... داشته اند.
اما آنچه در تجربه های شخصی و در محیط پیرامون مشاهده می کنیم این است که رابطه مادر و فرزندی فراتر از تمام چارچوب ها و مناسبات سیاسی، اقتصادی قرار دارد و قلمرو حاکمرانی آن نه عقلانیت و حساب و کتاب بلکه احساسات محض و عشق خالص است.

⏺ رابطه مادر و فرزندی نه فقط در میان انسانها بلکه در میان همه جانداران رابطه ای عجیب و حیرت انگیز و بهت آور است. با دقت در زندگی پرندگان مشاهده می کنیم که چگونه با به جان خریدن تمام خطرها طعمه ای را صید کرده و ساعت ها در دهان خود نگه می دارند تا آن را در دهان بچه هایشان قرار دهند. با مشاهده مستندهایی در مورد شکارچیان و قربانیان حیات وحش می بینیم که تمام حیوانات با چه قدرت و سرعتی وصف ناپذیری به دنبال شکار می روند تا طعامی برای فرزاندانشان آماده کنند یا در مقابل حمله شکارچی با چه شجاعت باور ناپذیری دست به مقاومت می زنند. یا حتی ضعیف ترین خزندگان در مواجه با خطر برای فرزندانشان، چگونه در لحظه ای سرتا پا جسارت، قدرت و خشم می شوند...

⏺ بسیاری از مادران تمام احساسات و علایق خود را فدا می کنند فقط به خاطر اینکه فرزندانشان را تنها نگذراند و در کنار خود شاهد رشد و بزرگ شدنش باشند، مادرانی که گاها سخت ترین شرایط را می پذیرند تا فرزندانشان را داشته باشند، مادرانی که همه حقوق خود در هنگام طلاق را فراموش می کنند تا فرزند خود را در کنارشان ببینند، مادرانی که تمام مشقت های یک زندگی سخت با مردی که دوست ندارند را تحمل می کنند تا مجبور به جدایی از فرزند نباشند..
بی شک این نوع رابطه و این میزان از خودگذشتگی ها با هیچ عقلانیت و منطقی سازگار نیست و کسی هم نباید سعی در توجیه یا نقد عقلانی آن داشته باشد.
قلمرو مادری قلمرو احساسات، عشق و بی کرانگی است.
@kharmagaas