«بر مزار یاساجیرو اوزو روی لوحه‌ای، کلمه‌ای ژاپنی حک شده که مفهوم آن به ژاپنی هیچ است

"بر مزار یاساجیرو اوزو روی لوحه ای ،کلمه ای ژاپنی حک شده که مفهوم آن به ژاپنی هیچ است. وی نه به فرایض خود عمل می کرد و نه از مؤمنان پر شور بود .اما اصل بودایی، فانی بودن زندگی را بطور غریزی احساس می کرد. نسبت به دنیا و ساکنانش او به چنان تلخی عمیقی گرفتار شده بود که به گونه ای توجه به ابدیت را در ذهن بپرورد و با اتفاق و تضادی که بین نگرانی و دلهره های زندگی و سکون آرامش وجود دارد آن را تجسم بخشد. دنیایی از زیبایی و غم غربت ، در زندگی خانواده سنتی ژاپنی و روابط میان نسلها در حالیکه کمتر خوشبخت هستند غالب سینمای ارزشمند او را تشکیل می دهند. وقتی که درد شدیدی را تحمل می کرد و چیزی به مردنش نمانده بود به دوستی که به عیادتش رفته بود با نگاه و اشاره کردن به در و دیوار بیمارستان و خودش با لبخند چنین می گوید: اینطور که پیداست مثل آنکه درام خانوادگی تا آخر ادامه دارد! "

@kharmagaas
گزیده ای از کتاب ؛ سینمای یاساجیرو ازو