من آن خرمگسی هستم که خدا وبال این دولتشهر کرده و تمام روز و همه جا شما را نیش زده و برمی انگیزانم. دیگر به آسانی کسی چون مرانخواهید یافت و از این رو به شما اندرز می دهم که از گرفتن جان من درگذرید. «دفاعیات سقراط» @farhad_ghanbariiiii
لنگستون هیوز نامی‌ترین شاعر سیاه‍‍پوست آمریکایی است با اعتباری جهانی
لنگستون هیوز نامی ترین شاعر سیاه‍‍پوست آمریکایی است با اعتباری جهانی. به سال ۱۹۰۲ در چاپلین٬ ایالت میسوری٬ به دنیا آمد و به سال ۱۹۶۷ در هارلم٬ محله ی سیاهپوستان نیویورک٬ به خاطره پیوست.
نوزده ساله بود که نخستین شعرش در مجله ی بحران به چاپ رسید. شعری کوتاه به نام «سیاه از رودخانه ها سخن می گوید» و متاثر از شیوه ی کارل سندبرگ ــ شاعر بزرگ سفیدپوست هموطنش ــ که در آن با لحنی سخت عاطفی به بیان احساس گذشته ی دیرینه سال سیاهان پرداخته است.
زمینه ی اصلی آثار هیوز دانستگی نژادی است و اشعار و نوشته هایش بیش تر از هارلم٬ مناطق جنوب٬ تبعیضات نژادی٬ احساس غربت و در همان حال از غرور و نخوت سیاهان سخن می گوید؛ اما اصیل ترین کوشش وی ازمیان بردن تعمیم های نادرست و برداشت های قالبی مربوط به سیاهان بود که نخست از سفیدپوستان نشات می گرفت و آنگاه بر زبان سیاه پوستان جاری می شد.
یکی از مهم ترین شگردهای شعری هیوز به کار گرفتن وزن و آهنگ موسیقی «آمریکای - آفریقایی» است. در بسیاری از اشعارش آهنگ جاز ملایم٬ جاز تند٬ جاز ناب و بوگی ووگی احساس می شود.
لنگستون هیوز سراسر زندگی پربارش را وقف خدمت به سیاهان و بیان زیر و بم زندگی آنان کرد٬ پیوسته به تربیت و شناساندن شاعران و نویسندگان جامعه ی سیاه پوستان کوشید٬ از برجسته ترین و صاحب نفوذترین رهبران فرهنگ سیاهان در آمریکا به شمار آمد٬ در رنسانس هارلم نقش اساسی را ایفا کرد و به حق ملک الشعرای هارلم خوانده شد هرچند بسیارند کسانی که او را ملک الشعرای سیاهان می شناسند.
@kharmagaas
پ.ن:
«رنسانس هارلم» جنبشی هنری و ادبی که در دهه‌های 20 و 30 میلادی در محله هارلم نیویورک سر برافراشت و تمرکزش بر هنر و ادبیات آمریکایی‌های آفریقایی تبار بوده است.