شعری از علی صالحی برای محمود درویش …اینجا. مدرسه، تعطیل. مشق‌ها، بی خط

شعری از علی صالحی برای محمود درویش


اینجا
مدرسه، تعطیل
مشق ها، بی خط
کتاب ها، کهنه
مدادها... منتظرند!
دنیا، کور است
روشنایی را از ما ربوده اند
راه را از ما ربوده اند
نقشه را از ما ربوده اند
من
نقشه ی راه را می سوزانم
دفتر نقاشی های خود را می سوزانم
کتاب های مدرسه
مشق ها،مدادها و مرگ را می سوزانم
اما باز سرمای گزنده لاکردار است.
دیگر چیزی برای گرم کردن شب های اشغال شده
نمانده است
جز یکی کتاب معطر
که آن را گرم
در آغوش ایمان خود گرفته ام
من خود را می سوزانم
اما شعرهای تو را هرگز...محمود درویش!

telegram.me/kharmagaas