فرهاد قنبری:

فرهاد قنبری:
سکانسی در فیلم "اوزاک" (فاصله) ساخته "نوری بیگه جیلان" وجود دارد که کاراکتر اصلی فیلم در حضور مهمان خود که از روستا آمده است فیلم استاکر تارکوفسکی را در دستگاه ویدئو قرار داده و تماشا می کند و همین مسئله باعث سر رفتن حوصله مهمان و ترغیب او برای ترک اتاق و رفتن به سوی رختخواب می شود. اما همین که مهمان سالن را ترک می کند، صاحبخانه به سرعت فیلم استاکر را از دستگاه خارج کرده و ویدئوی فیلم "پورنی" در دستگاه قرار می دهد و با ولع مشغول تماشای آن می شود.

به نظر این واقعیت تاسف بار، رفتار بسیاری از افراد مدعی اهل هنر و سینماست است. در حضور جمع با شور و وصفی فراوان از تارکوفسکی و فلینی و لینچ و ...و سینمای معناگرا و فلان و فلان می گویند و حال آنکه در عمل سالن های سینمای لوده پرور کشور را پر کرده و جیب عده ای دلال، کارچاق کن و رانت خوار بیگانه با هنر و سینما را پر می کنند.

در فضای مجازی که نگاه می کنیم، دیالوگ ها و سکانس های برجسته آثار کارگردانان بزرگ تاریخ سینما را به اشتراک می گذارند اما به جدول فروش امسال سینمای کشور که نگاه می کنیم "هزار پا" ست که بیش از چهل میلیارد فروخته است و "مصادره" و "لاتاری" و به وقت شام در رده های بعدی با بیش از پانزده میلیارد فروش قرار دارند...
بی شک یک بخش این جامعه با بخش دیگر خوانایی چندانی ندارد و دنیای مجازی به عنوان پرسونا و نقاب جدیدی برای بزک کردن چهره ها مورد استفاده قرار گرفته است.
@kharmagaas