من آن خرمگسی هستم که خدا وبال این دولتشهر کرده و تمام روز و همه جا شما را نیش زده و برمی انگیزانم. دیگر به آسانی کسی چون مرانخواهید یافت و از این رو به شما اندرز می دهم که از گرفتن جان من درگذرید. «دفاعیات سقراط» @farhad_ghanbariiiii
فرهاد قنبری:. این کتاب‌ها کتاب دکوری‌اند
فرهاد قنبری:
چند روز قبل در روزنامه همشهری مطلبی با عنوان فرهنگ دکوری به چاپ رسیده، که نگارنده آن می گوید « دوستی به من زنگ زد و کتاب هایی را نشانم داد و گفت:
این کتاب‌ها کتاب دکوری‌اند. جنس‌شان از MDF و مقواست. یک کانتینر از چین آورده بودم، روی هوا رفت!
بله.آن کتاب‌ها واقعاً کتاب نبودند بلکه ماکت بودند. کتاب‌هایی در ابعاد واقعی با نام‌های لاتین و البته قیمت‌هایی بسیار گران‌تر از کتاب واقعی! دوست من موفق شده بود یک سری چند هزار تایی از این «کتاب‌های دکوری» را ظرف چند روز بفروشد. بعد هم وقتی جنس‌ها تمام شده بود و در پاسخگویی حجم بسیار درخواست مشتریان عاجز مانده بود»
سرمایه فرهنگی یکی انواع سرمایه ای است که بوردیو از آن نام می برد البته این سرمایه به نوعی با سرمایه نمادین در هم آمیخته است. سرمایه نمادین فرهنگی آن دسته از سرمایه فرهنگی می باشد که برای مردم به عنوان نماد محسوب می شود و مردم برای دارنده آن احترام و منزلت خاصی قائل می شوند.
این سرمایه به انواع مختلفی خود را نشان می دهد.
اين سرمايه در سه مقوله سرمايه فرهنگی تجسم يافته، عينيت يافته و نهادی، قابل بررسی است.
یکی از آنها سرمايه فرهنگی نهادی است که با مقررات نهادينه شده حاصل و از طريق انواع مدارك تحصيلی در ارتقا پايگاه اجتماعی موثر است. دیگری سرمايه فرهنگی تجسم يافته که از طريق شاخص های ميزان آشنايی و فعاليتهای هنری مانند موسيقی، سینما تئاتر، خط و نقاشی ، ورزش و زبان خارجی و ... مورد سنجش قرار می گيرد و در نهایت سرمايه فرهنگی عينيت يافته که با مولفه هایی مانند كتابخانه شخصی، تابلوهای نقاشی، عضويت در كتابخانه و وسايل سخت افزاری مانند كامپيوتر اينترنت ماهواره دوربين و مانند انها مورد بررسی قرار می گيرد .
در جوامع مختلف سرمایه فرهنگی ابزاری برای ایجاد تمایز بین طبقات مختلف اجتماعی به شمار می رود، در واقع افراد سعی می کنند با به دست آوردن جایگاههای بالاتر فرهنگی خود را از توده های جامعه متمایز کنند.
در دنیای امروز سرمایه فرهنگی به ابزاری برای نشان دادن تمایز طبقات سرمایه دار منجر شده است.
در این نوع «نمایش سرمایه» افراد به جای خواندن کتاب سعی در به نمایش گذاشتن کتابخانه ای غنی با کتاب های بی شمار در خانه هایشان می کنند، یا به جای کسب علم به خریدن مدارک بالای تحصیلی مبادرت می ورزند.
این افراد که شاید درک بسیار نازلی از هنر نقاشی و مجسمه سازی داشته باشند گاهی برای خرید یک تابلوی نقاشی یا یک مجسمه صدها میلیون تومان هزینه می کنند. هدف از چنین هزینه هایی این نیست که علاقه و شیفتگی خود را به هنر نشان دهند بلکه می خواهند به دیگران گوشزد کنند که ما از شما متمایز هستیم و توان این را داریم که چند میلیارد تومان را قاب کرده و به دیوار خانه نصب کرده یا گوشه ای از اتاقمان قرار می دهیم.
خواندن این خبر نشان از گشوده شدن صفحه جدید و غمناکی از این «شوآف فرهنگی» است، این افراد حالا دیگر به دکور کتاب راضی شده انده، به دکوری که فقط نام کتاب های مهم با جلدهای زیبا را بر روی خود داشته باشد.
یک تابلو از فلان نقاش معروف، یک دکور شیک چینی از کتاب های دکوری، پک کاملی از برجسته ترین آثار تاریخ موسیقی و سینما و یک مجسمه از فلان استاد مجسمه سازی...... این تمام دکوری است که به عنوان سرمایه فرهنگی به نمایش گذاشه می شود.
@kharmagaas