فرهاد قنبری:. داستان توکیو

فرهاد قنبری:
داستان توکیو
برای ساختن فیلم بزرگ و تاثیر گذار نیاز به بازیگران و بودجه های آنچنانی نیست،حتی نیازی به پیچیدگی و سخت کردن روایت هم نیست و در عین سادگی می توان عمیق ترین مفاهیم را بیان کرد.

بعضی از کارگردانان سینما از این دست هستند، آنها در عین سادگی و صمیمیت، عمیق ترین مفاهیم انسانی را مطرح می کنند، مفاهیمی که تا مدت ها ذهن مان را درگیر خود می کند.

فیلم «داستان توکیو» ساخته سرجیو اوزو یکی از همین دست فیلم هاست. روایت سر راست و ساده ای از جهان مدرن و تکنولوژیکی که انسانها را به گونه ای در خود غرق کرده است که دیگر قادر به شناخت صمیمی ترین افراد زندگی شان نیستند. داستان توکیو، داستان زندگی همه انسانهای عصر مدرن است.

در یکی از دیالوگ های فیلم (پیر زنی که از شهرستان به دیدن فرزندانش به توکیو آمده است) به همسرش می گوید: «اگه توکیو گم بشیم دیگه هیچوقت همو پیدا نمی کنیم» و در دیالوگ دیگری به عروسش می گوید: «ما از توکیو خیلی فاصله داریم».
داستان توکیو، داستان همه انسان هایی است که در دود و شلوغی و سرعت شهرهای بزرگ گم شده اند و دیگر توان و قدرت یافتن خود و دیگری را از دست داده اند.

ویم وندرس کارگردان مشهور آلمانی از اولین خاطره خود در مواجه با «داستان توکیو یاسوجیرو ازو» در نیویورک می گوید :
با چشمانی اشک آلود از سینما بیرون آمدم. چند فیلم دیگر ازو را همان زمان دیدم... باور نمی کردم همچین چیزهایی می توانند وجود داشته باشند!
سال ها بعد وندرس بهشت بر فراز برلین (بال های اشتیاق) را به 3 فرشته سینما تقدیم می کند: یاسوجیرو ازو، آندری تارکوفسکی و فرانسوا تروفو.....
@kharmagaas