فرهاد قنبری:. «تکنولوژی در جامعه نوین در خدمت تسلط همه جانبه حاکمیت سرمایه داری عمل میکند

فرهاد قنبری:
"تکنولوژی در جامعه نوین در خدمت تسلط همه جانبه حاکمیت سرمایه داری عمل میکند. تکنولوژی بر خلاف ظاهرش، در جهان نوین بی طرف نیست و در واقع وسیله ای برای تسلط بر مردم به شمار می آید. تکنولوژی به حریم آزادی های درونی و فردی کنشگران تجاوز کرده و توان هرگونه تفکر انتقادی از روابط اجتماعی را از انسانها گرفته است. اما تکنولوژی به طور ذاتی چنین خصلتی ندارد، بلکه جامعه سرمایه داری به آن چنین ماهیتی بخشیده است"
هربرت مارکوزه

زندگی انسان چنان توسط تکنولوژی های مدرن احاطه شده است که دیگر تشخیص " ابزار بودن تکنولوژی" را با دشواری مواجه کرده است و به راحتی نمی توان گفت که آیا امروزه تکنولوژی ابزار و برده انسانهاست، یا این ما انسانها هستیم که به عنوان برده و ابزار در چنبره تکنولوژی به اسارت درآمده ایم..

انسان مدرن، به مانند ربات های کوک شده، از ساعات اولیه صبح تا پاسی از شب در کارگاهها، کارخانه ها، فروشگاهها، اداره ها و امثالهم با توانی شگرف به انجام اعمالی طاقت فرسا مبادرت می ورزد تا پول بیشتر به کف بیاورد و آن را پس از مدتی یکجا پای خرید یک ابزار تکنولوژی مدرن (موبایل، تلویزیون، خودرو، چرخ گوشت و...) پرداخت کند و دوباره در این چرخه ویرانگر به تلاش خود بازگشته و برای خرید کالاهای دیگر روح و جسم خود را بفروشد.
نظام حاکم بر عرصه ساخت و کنترل تکنولوژی چنان با قدرت و سرعت به فعالیت و تولید خود مشغول است که اندک فرصتی هم برای تامل و تفکر سوژه ها را نمی دهد. مصرف کنندگان همیشگی این کالاها هنوز از اقساط و بدهی های کالای قدیمی خلاص نشده اند که مدل های جدید همان دستگاه با زرق و برق و تبلیغات زیاد خود را در اذهان سوژه ها حک کرده و آنها را به مصرف و خرید بیشتر ترغیب می کند.

انسان های امروزی به مانند بردگان روم باستان است. برده ای که به جای ارباب مشغول پرستیدن کالاها و ماشین های مختلف است و اندک اوقات استراحت و فراغت او نیز توسط همین اربابان جدید (تلویزیون و موبایل و ماهواره و‌..) اشغال شده است و هیچ مجالی برای اندک فکر و اندیشه در اختیار او قرار نمی گیرد.

در جامعه امروز ما اگر فردی بخواهد ازدواج کند حداقل باید صد میلیون تومان (حقوق چهار سال یک کارگر با حقوق ماهیانه دو میلیون) را صرف خرید بسیاری از کالاهای صنعتی نماید که بسیاری از آنها قرار است برای همیشه در کارتن خود باقی مانده و مورد استفاده قرار نگیرند، کالاهایی که خرید آنها باعث می شود افراد سالهای اول زندگی خود را با قرض و قسط فراوان سپری کنند و زمانی را که قرار بود برای شناخت بیشتر و برقراری رابطه عمیقتر طرفین صرف شود، برای اضافه کار و کسب درآمد بیشتر و صاف کردن بدهی ها صرف می شود و خود به عنوان اولین عامل ایجاد فاصله و سردی روابط انسانی عمل کند.
این کالاها که قرار بود به عنوان ابزار دست انسان وسیله راحتی و رفاه باشند خود به اربابانی تبدیل شده اند که در حال استثمار مصرف کنندگان خود هستند و تمام ساعات زندگی مفید آنها را اشغال کرده اند.
@kharmagaas