«کتاب صوتی، یک نام جعلی».. کتاب صوتی یک نام جعلی غیرواقعی‌ست

« کتاب صوتی، یک نام جعلی »

کتاب هیچ‌گاه به صورت صوتی و یا تصویری درنمی‌آید؛ همانطور که رادیو و تلویزیون و دستگاههای صوتی و تصویری دیگر هیچگاه کتاب محسوب نمی‌شوند و عملکردشان نیز تولید مطالعه نمی‌کند. کتاب صوتی یک نام جعلی غیرواقعی‌ست. کتاب متنی‌ست که قابلیت مطالعه‌ی فعال و ارادی را تولید کند نه شنیدن و دیدنی منفعل همچون تماشای تلویزیون و گوش سپردن به رادیو. مطالعه‌ باید به شکل ارادی و کنشی باشد نه غیرارادی و واکنشی. همانطور که بیننده در تماشای تلویزیون حالت نیمه‌هوشیار و هیپنوتیزم‌شدگی دارد در مقابل شنیدن فایل صوتی هم نیمه‌آگاه است. حالت نیمه‌آگاهی، قدرت فراگیری را کاهش می‌دهد و خلاقیت را کمرنگ می‌کند در هنگام مطالعه‌، شخص مطالعه‌کننده با به پرسش کشیدن آنچه که مطالعه می‌کند می‌تواند تولید علم کند یا حداقل آنچه را که می‌خواند فرابگیرد و ذهنش نسبت به اطلاعات ارائه شده حساس شده و آن‌را در مواجهات گوناگون به چالش بکشد. چالش‌انگیزی خود موجب فراگیری و سیطره است. دریافت اطلاعات به صورت شنیدن و دیدن می‌تواند یک مطالعه‌ی کمکی و یک مکمل برای مطالعه‌ی اصلی یعنی خواندن کتاب باشد و از آنجا که گوینده در فرآینده مطالعه با مطالعه‌گر شریک شده است نیمی از بار مطالعه را خود به دوش می‌کشد و تنها نیمی از پروسه‌ی مطالعه نصیب شخص مطالعه‌گر می‌شود که همین موجب می‌شود حساسیت ذهن مطالعه‌گر کاهش یابد. پس در بهترین حالت باید گفت که منابع اطلاعاتی صوتی و تصویری تنها مکملی برای مطالعه‌ی اصلی یعنی خواندن متن کتاب محسوب می‌شوند و هیچ‌گاه نمی‌توانند به عنوان یک کتاب مطرح گردند بلکه تنها یک فایل صوتی هستند و عملکردشان با کارکرد کتاب تفاوت ماهوی دارد، درواقع چیزی به اسم کتاب صوتی وجود حقیقی ندارد و کتاب صوتی، یک عنوان جعلی محسوب می‌شود.
سوفیاصالح‌پور